Hoeckse dinsdag
Blijkt dan toch dat de dagen een wissel hebben getrokken op ons uithoudingsvermogen in het weidse van het Hoeckse. Waardoor de dag maar langzaam opgang komt en eigenlijk vroeg in de middag tot een stilstand komt. Hierdoor is elke graag die de temperatuur stijgt er eigenlijk een te veel in het Hoeckse. Waar het dus steeds warmer en warmer lijkt te worden waardoor aan het eind van de middag de weg naar huis een lijdensweg lijkt te worden. Iets wat in deze periode net voor Hemelvaartsdag best een gewaagde uitspraak is. Die kan worden gezien als ketterij door sommige groepen mensen in het Hoeckse. Maar uiteindelijk is de vergelijking met de lijdensweg er eentje die toch ook wel een beetje hout snijd. Want de afgelopen weken hebben we wat af moeten zien in het weidse van het Hoeckse. Maar dit alles lijkt nu weer vergeten en nu kijken we weer vooruit naar wat gaat komen. En dat moet wel mooi zijn als we op de berichten over morgen af mogen gaan wordt het rokjes weer. Wat betekend dat ons hart nogmaals op de proef wordt gesteld door een verleiding die het best kan worden omschreven als paradijselijk. Want de eerste rokjes dag in het Hoeckse zorg meestal voor een versnelling van het hart en lijf En een omslag in de stemming die meestal blijft hangen tot het einde van de maand september in het Hoeckse. Wanneer we de aardbeien en kersen pluk hebben vervangen voor de appel en perenpluk. En wie kan zich de taferelen in de boomgaarden en laderijen van het vorige jaar niet voor ogen halen. Toen er op warme dagen zoveel te zien en te beleven was dat we de avond ervoor de slaap niet konden pakken. Wat zou dan deze nacht voor ons in petto hebben in het weidse van het nu al warme Hoeckse.