Hoeckse dinsdag
Op deze koude maar droge dag in het Hoeckse leek het zelfs even te gaan sneeuwen maar dat was van zeer korte duur. Zelf zo kort dat de sneeuw de grond zelfs niet leek te raken en in de val leek te verdwijnen als sneeuw voor de zon. Weer een fenomeen dat als je het aan iemand van buiten het Hoeckse verteld, je een weidse blik in de ogen ziet verschijnen. Maar goed als je het niet met je eigen ogen ziet dan is het ook moeilijk te geloven. Niet dat je het Hoeckse niet kan beleven zonder er te zijn geweest alleen zal je het pas echt ervaren als je er bent. En dat lijken steeds meer gezinnen van buiten het Hoeckse te ervaren. Zij komen u terug uit de binnenstad naar het landelijke van het Hoeckse. Waardoor de doorzon woning weer wat meer in trek zijn en de prijzen langzaam uit het dal lijken te klimmen. Het is nog niet zo dat er een te kort aan rijtjes huizen is, maar het begint er nu wel op te lijken dat het Hoeckse minder grijs wordt. Jammer alleen dat sommige kernen hier niet meer van mee profiteren door het sluiten van de scholen van de afgelopen jaren. En nu er een meerderheid lijkt te gaan komen voor een grote gemeente in het Hoeckse. Zullen hierdoor de voorzieningen in de komen de jaren centraal worden aangestuurd. En zal dat de voorzieningen nu meer goed dan kwaad doen de tijd zal dat moeten leren. Want het Hoeckse in eeuwen ontstaan en zal toch hopelijk niet met deze vernieuwingsdrang in een paar jaar worden afgebroken. Niet dat er de afgelopen eeuwen geen schommelingen waren in inwonertal en oppervlakte. Maar al deze veranderingen werden bereikt door keihard werken door veel inwoners die iets wilde opbouwen. Dit terwijl de politieke elite nu eigenlijk het organische opgebouwde bestuur lijkt te willen afbreken voor eigen gewin.