Hoeckse donderdag
En vanmorgen was dan toch de wekker niet diegene die mij wekte in het Hoeckse waardoor ik voor het eerst in jaren te laat aan de dag begon. Een dag die als die laat begint in het Hoeckse ook gelijk wraak lijkt te nemen op het verdere verloop van de dag. Die vanaf het begin dan ook veel weg had van een zwarte dag die alles zou doen om de boel te vertragen. Wat dus betekende dat het rijden op de wegen in het Hoecke meer langzaam voortbewegen werd. Waardoor de ergernis over het gedrag van andere zorgde dat ook mijn gedrag niet het juiste was. Waardoor het balletje steeds harder leek te gaan rollen in het Hoeckse. Zodat steeds meer mensen zich leken te gaan ergeren aan het gedrag van andere in hun omgeving. Maar op een of andere wonderlijke manier werd het ook weer rustig en was daar een soort berusting bij hetgeen wat ons was toegedeeld. Waardoor we eer anders tegen de dag aan gingen kijken wat resulteerde in een positieve kijk op de dag in het Hoeckse. Waar het laat licht wordt en weer vroeg donker zodat we slecht kort de tijd hebben om ons te herpakken. En er toch een goede en mooie dag van te maken in het Hoeckse waar we weer een dag dichter bij het voorjaar lijken te zijn. Alleen het tellen van de resteren dagen zorgt nog voor wat onrust onder hen die ongeduldig zijn. En haast niet meer kunnen wachten op betere tijden met andere temperaturen en een overvloed aan licht. Maar gelukkig hebben we de komen tijd nog een feest wat in het teken van het licht staat om het leed een beetje te verzachten. En het verlangen naar meer natuurlijk licht aanwakkert zodat de overgang van winter naar lente steeds weer een stukje dichterbij komt in het Hoeckse.