Hoeckse vrijdag
Laat ons wachten op in het Hoeckse van vandaag met de vraag wat wordt het morgen en overmorgen. Niemand wil dit weekeinde thuis zitten met de kachel op 21 graden en een warme koffie of chocolade. Nee nu iedereen weet dat er vorst aan komt voor de volgende week zouden we graag nog een keer onbezonnen willen genieten zonder daarbij een dikke jas aan te moeten trekken. Al zijn er ook mensen die vorst en sneeuw zien als het ultieme genieten en daarvoor zelfs het Hoeckse verlaten om deelgenoot te kunnen zijn. Gelukkig zijn er ook mensen die alles nemen zoals het komt en leven bij de dag. Want elke dag afzonderlijk in het weidse van het Hoeckse is elke dag weer een belevenis. De daarbij opgedane ervaringen zijn uniek een eenmalig herinnering voor latere tijden. Hierbij moet je natuurlijk niet te veel gaan markeren want dan is er geen goede verzorging mogelijk. Iets wat misschien de komende jaren extra duidelijk wordt nu de gemiddelde inwoner steeds weer een stukje ouder lijkt te worden. Al is het moeilijk voor te stellen maar ook het Hoeckse vergrijst langzaam. Waardoor het weidse van het Hoeckse langzaam afstevent op duo tone en dus haar kleur verlies voor veel inwoners. Niet dat we ons nu al zorgen hoeven te maken want het komt zoals het komt. Maar het is altijd beter je voor te bereiden op dingen die niet komen gaan omdat deze de realiteit niet zullen bereiken. Terwijl je dingen die je overvallen meestal niet uit de weg kan gaan en daardoor moet ondergaan. Maar omdat je meestal niet alleen bent in het Hoeckse kun je makkelijker met deze situaties omgaan. Samen sta je nu eenmaal sterker dan alleen en is een oplossing altijd voorhanden. Dat geeft hoop en zorg voor cohesie in een weids en agrarisch Hoeckse waar het meestal goed toeven is.