Hoeckse woensdag
Is eigenlijk net zo grijs en nat als gisteren en echt uitnodigend om er op uit te gaan in het Hoeckse maar je moet dan toch naar buiten. En eenmaal buiten valt het eigenlijk allemaal wel mee natuurlijk regent het zo dat je als je niet uitkijk binnen korte tijd tot op het bot nat bent. Maar dat in tegen is de temperatuur nog best te doen en is er genoeg plek bij de supermarkt. Al is dat ook de plek waar de van de week aangekomen asielzoekers zich op houden. In een groepje van 6 staan de eritreeërs buiten bij de supermarkt, binnen hoor je de eerste verhalen alweer. Zo zou er de afgelopen week al reeds zijn gewinkeld zonder te betalen. En wordt er verteld dat er bij iemand tijdens het pinnen over de schouder was meegekeken. Het groepje staat nu al een half uur buiten onder het afdak en soms loop er een naar binnen om even rond te kijken bij de kassa. Iedereen lijkt zich af te vragen wat hier aan de hand is. Maar niemand lijkt aanstalten te maken om het dan maar eens te gaan vragen wat de heren eigenlijk zoeken. Na een half uurtje loopt de groep verder het dorp in en ze lijken nog steeds op zoek maar naar wat. Een flinke wandeling later durf dan een uit de groep de stoute schoenen aan te trekken. Loopt op een voorbijganger af en vraag bank ze waren dus op zoek naar de bank en daar waren ze nu verder af dan toen ze nog bij de super waren. Want de ironie wilde dat er bij de supermarkt een pinautomaat in de tijdschriften winkel was. Maar een ander product van de vooruitgang is dat je in de supermarkt kan betalen met je pinpas. Iets wat men in alle hectiek van de dag bij de opvang schijnbaar was vergeten te vertellen. Hierdoor ontstond er in de supermarkt een een sfeer waarin men zich niet veilig meer voelde. Buiten stonden zes mannen die immers niets leken te doen alleen een beetje rond hingen.