Hoeckse zaterdag

Wat dan toch de dag na de eerste van april was bleef qua weer iets achter bij de verwachtingen en dat zou goed kunnen zijn voor de open huizen dag. Maar dat weten we dan pas over een paar weken als er uiteindelijk dan toch een bod op je huis is gedaan. En tot die tijd blijft het dus nog even koffiedik kijken voor de verkopers. Een ding zat alvast mee en dat is dat er toch bijna overal wel bezoekers langs zijn geweest en er rijkelijk koffie werd geschonken maar niet altijd werd opgedronken. Ook werd er niet altijd een koekje of een plakje cake bij geserveerd iets waar dan toch op gerekend werd. Bij een van de bezichtigingen stonden de koekjes nog in de oven. Je rook ze zodra je uit de auto stapte en dat was niet van het aanbranden of verbranden van het baksel. In de meeste huizen die ik zelf heb bezocht kon je een bom af laten gaan zonder schade aan te richten. Want ging je vroeger een huis bezoeken dan moest je door de snuisterijen heen kijken. Tegenwoordig zijn de huizen zo leeg en koud dat je, je afvraagt of er wel iemand woont of ooit gewoond heeft. Moet zeggen dat het dan ook moeilijker wordt om je een beeld van een huis te maken waar je geen gevoel aantreft bij het bezoeken. Ook al was de koffie warm en het koekje vers gebakken het huis had geen warmte in het interieur. Wat er voor zorgde dat ik er ook geen warmgevoel kreeg bij het huis en me daar ook niet zag leven. Maar goed wie ben ik er zijn schijnbaar mensen die in een foto kunnen leven en er een goed gevoel bij hebben. Nu zou ik ook in een leeg huis kunnen beginnen maar of ik lang nodig heb om aan deze leegte te wennen. Daar moet ik heb antwoord op schuldig blijven want ik ben toch wel een beetje gehecht aan de warmte die mooie dingen aan je interieur kunnen geven. Zo kan een erfstuk een ruimte in je huis net dat extra stukje warmte geven.