Hoeckse zondag
Deze Hoeckse zondag lijkt dan echt een rustdag te worden zonder weer te beginnen over het weer. Want deze zondag geeft me alle kansen te reflecteren over wat was, is of gaat komen. En doordat het een echte Hoeckse zondag is, had ik ook even tijd om de regionale kranten te lezen. En wat schets mijn verbazing de overeenkomst tussen de Hoeckse gemeenten en een grote Hoeckse bank. Ze gaan vanaf nu samen op weg om de leeftijdssamenstelling van de inwoners van het Hoeckse meer in evenwicht te krijgen omdat anders het Hoeckse te snel vergrijst. Dus de twee hoofdspellers in dit drama in meerdere delen gaan samenwerken om het probleem wat ze zelf hebben gecreëerd op te lossen. Nu heeft de vergrijzing niet alleen nadelen maar ook voordelen voor het Hoeckse en zijn weidse vergezichten. Zo zouden de inwoners die dan toch de weg een beetje kwijt zijn, redelijk simpel kunnen worden gevonden. Ik stel daarom voor wachttorens te bouwen die het omliggende gebied kunnen af zoeken naar verloren inwoners. De camera´s op strategische punten zijn er al, en van de wegen die nu uit het hoekse leiden zijn er al twee voorzien van slagbomen. En bij de andere twee uitgaande wegen hoeven de slagbomen alleen maar worden gesloten. Het Hoeckse kan zich dus redelijk simpel ontwikkelen tot een oudere opvang zonder gesloten deuren met een weidse blik. En plek waar mensen op leeftijd zich thuis voelen en waar de voorzieningen het beste te vergelijken zijn met de voorzieningen van vijfentwintig jaar terug. Ik ga steeds meer in dit verhaal geloven want tot nu toe worden alle vereiste gehaald zonder veel ingrijpende veranderingen. Een omgeving waar niet te veel prikkelingen zijn en waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan. Misschien komt zelf de melkboer wel weer terug in het straatbeeld. En gaat het service pijl weer omhoog naar hoe het vroeger was toen geluk nog heel gewoon was in het Hoeckse. Ook kan er misschien worden gekeken naar de tram die ooit reed van Barendrecht naar Numansdorp. Ik moet zeggen dat er toch al heel veel punten zijn die mij ook gelukkig zouden kunnen maken en me in het Hoeckse kunnen houden. De betutteling die eerst een negatief punt van het Hoeckse was, krijgt in de ogen van de groter wordende groep ouderen een heel andere betekenis. Zou het zo kunnen zijn dat we in het Hoeckse de oudere uit de stad de geborgenheid zouden kunnen geven die ze in de stad niet meer kunnen krijgen. En een plek waar iedereen weet of je nu wel of niet bent wezen winkelen, lopen of fietsen gisteren. Geen inwoners die dagen alleen en zonder enig contact moeten doorbrengen. En als klap op de vuurpijl woningen in de stad voor de grote groep jongeren die het buiten het Hoeckse in de stad willen zoeken.