Hoeckse zondag
Is er een die als dreigen de boeken in gaat want ondanks de momenten van warmte zijn er ook momenten waarop het helemaal mis lijkt te gaan. Want in het Hoeckse worden donkere wolken afgewisseld door zonneschijn en motregen door regen. Eigenlijk is deze zondag er dus een waarbij je telkens vooruit moet kijken om niet verrassingen te komen te staan. En soms betekend dat tegen de trend ingaan en vertrouwen op je intuïtie. Maar dat is soms wel moeilijk als er zich donkere wolken samenpakken boven het Hollandsdiep. Dat twijfel opzicht gezond is en ons behoed soms voor fouten die anders onomkeerbaar zijn. Is natuurlijk iets wat het leven op het eiland onvoorspelbaar maakt en zorg dat het nooit een sleur kan worden. Het weidse dat iedereen ervaart die zich al wandelend, varend of op de fiets door het Hoeckse begeeft ervaart. Ze kunnen het weidse ook ervaren in hun doen en laten waardoor het soms lijkt of er een extra dimensie is aan het leven in het Hoeckse. Vandaag had ik het idee om iets te gaan doen wat me in de natuur niet ligt. Maar wat binnen het Hoeckse voor sommige nog belangrijker is dan voetbal. Deze topsport is eigenlijk geen teamsport maar wordt meestal wel met meerdere mensen beoefend. En omdat vissen voor mij hetzelfde is als uren kijken naar hetzelfde punt zonder dat er zekerheid is dat je er niet voor niets zit. Was dat best een opgave die ik niet zomaar zou gaan klaren. Eenmaal in het visbootje blijkt het toch niet zo eentonig als gedacht en blijken er toch scherpe randjes aanzitten. Al wiebelend met het bootje door het water van het Hollandsdiep naar een plekje net buiten de haven. Waar het water niet al te diep is worden de hengels klaar gemaakt en voorzien van aas. Nadat we er een uurtje zitten pakken zich donkere wolken samen boven het Hollandsdiep. Maar omdat we net buiten de haven liggen wachten we met het binnen halen van de visspullen. En alles blijft rustig maar de vissen gaan er niet beter door bijten dus er nog maar een paar uurtjes in stoppen.