Hoeckse zaterdag
Is voor menigeen een extra bedankje van de zomer aan het Hoeckse een soort cadeautje voor alles wat niet zo was als verwacht. Zoals dingen die anders lijken dan op het eerste gezicht gedacht en waargenomen. Waardoor iedereen dingen anders kan beleven in het weidse van het Hoeckse terwijl de lokatie en het tijdstip hetzelfde is. Zonder nu gelijk zweverig te worden en een andere demensie toeschrijven aan het weidse landschap. Nee dat kan natuurlijk niet we kunnen mmers wel aarden in de Hoeckse klei waardoor er van een tweede demensie geen sprake kan zijn. Al was er aan het einde van de dag toch sprake van een onverwacht fenomeen toen de regen met bakken uit de hemel. En werden we toch wel even herinnert aan het feit dat het vandaag alweer de eerste dag van oktober is en daar hoort wind en regen bij. Diezelfde regen die in de zomermaanden te veel of daarna weer veel te weinig naar beneden viel. En dat was niet alleen zo bij de regen nee ook de zo’n liet ons soms zweten om ons daarna weer een periode in de steek te laten. Wat de laatste weken in de nazomer weer helemaal goed lijkt te worden gemaakt. Waardoor het Hoeckse nogmaals zijn ruwe en onverschillige kant laat zien onvoorspelbaar en meestal onberekenbaar. De ruwe bolster blanke pit mentaliteit van de inwoners van het Hoeckse lijkt daarop geënt maar is dat nu wel zo. Is het echte Hoeckse bloed niet te veel verwatert en is daarmee niet het ware karakter te veel verwater zodat deze eigenschappen nu niet verloren. Zoals ook de oude tramlijn uit het Hoeckse ooit verdween omdat hij te veel slachtoffers had gemaakt tijdenns zijn rondgang over het eiland. Toen het Hoeckse nog verbonden was door de barendrechtse burg een een pond naar de Willemstad. En het eiland nog een echt eiland was.