Hoeckse

Hoeckse zaterdag

En het is dan uiteindelijk ook oudejaarsdag in het Hoeckse en elke knal lijkt door het weidse van het Hoeckse nog harder te klinken. En met elke knal komt ook een einde van het jaar steeds dichter bij en mogen we over een aantal uren weer opnieuw beginnen. Maar opnieuw beginnen zonder eerst achteruit te kijken kan bijna niet. Dus in vogelvlucht door het afgelopen jaar met een zachte winter een nat voorjaar en zomer en een mooi najaar. Waarna een zachte winter met een paar dagen echte winter tussen de zachte dagen door. Maar natuurlijk ook in het afgelopen jaar waren er dingen die niet alleen speciaal maar soms ook onvergetelijk. Op die dagen werden er herinneringen gemaakt die in een later stadium van ons leven kunnen dienen als geluksmomenten. Deze momenten zijn voor sommige van ons alles wat nog werkelijkheid lijkt. Gelukkig hebben de meeste van ons deze weg niet te gaan maar andere drijven op de herinneringen. Herinneringen die gemaakt zijn gedurende de vele dagen van het afgelopen jaar. En het mooie van deze herinneringen is dat we ze maken terwijl we daar geen erg in hebben. Herinneringen van het Hoeckse en haar inwoners die we hebben ontmoet op verschillende dagen gedurende het afgelopen jaar in het Hoeckse. Een jaar waarin sommige inwoners van het Hoeckse hun vertrouwde plek moesten verlaten. En andere het Hoeckse verruilde voor een andere plek in het weidse en toch een deel bleven van de herinneringen van menig ander inwoner. Zo blijft voor een klein gedeelte verbonden aan herinneringen van andere ook al is dat slecht een selectief gedeelte. In de meeste gevallen verloopt ook in het Hoeckse de herinnering aan de inwoners in een paar generaties. En worden de momenten die samenhingen met deze herinneringen vergeten in het weidse van het Hoeckse. Waar elk stukje een herinnering lijkt te dragen uit lang vervlogen tijden in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

Liet eens te meer zien dat het Hoeckse heel klein kan zijn en dat de enige verkeersader die we rijk zijn toch wel veel mensen door het Hoeckse vervoert. Behalve dan deze morgen toen in dichte mist 14 auto’s op elkaar reden op de Haringvlietbrug ze kwamen in een muur van de mist. Deze barrière die gewoon doordringbaar was zorgde ervoor dat mensen op de rem gingen met alle gevolgen van dien. Een van die gevolgen was dat er geen verkeer meer door het Hoeckse naar Brabant en Flakee was. Maar ook kwam er niets uit Brabant en Flakee richting Rotterdam waardoor het soms wel leek of je helemaal alleen was. Een lege snelweg naar het Hoeckse en een bijna lege snelweg het Hoeckse uit het was of we een autoloze zondag hadden. En er maar een beperkt aantal mensen waren die toestemming hadden om te rijden over de snelweg. Het enige wat ontbreekt zijn de kinderen op rolschaatsen en op de fiets die de rijbaan in hun bezit hadden genomen. Alleen hadden zij ook maar een heel klein stukje van de snelweg kunnen bezitten omdat het zich gewoon erg klein was in de vroege morgen in het Hoeckse. En behalve dat was het ook gewoon te koud en glad om buiten enige activiteit te ondernemen. Hierdoor vielen er mensen of gleden uit op de trap met een gebroken arm als gevolg. Al met al geen dag om buiten te gaan zonder doel of een verplichting om iets te ondernemen in het kleine stukje van het weidse Hoeckse. Wat je kan waarnemen als je dan toch de moet heb gehad om naar buiten te gaan en je uit te leven. Gelukkig wordt het in de loop van de dag beter zodat we dan toch nog even de kleine boodschappen kunnen doen. Want voor het oud en nieuw moeten er toch weer boodschappen worden gedaan anders blijf je zo in het zelfde cirkeltje vertoeven in het Hoeckse

Hoeckse donderdag

Is wedermaal eentje met slechts zich op een heel klein deel van het Hoeckse en haar landerijen. Waardoor de wereld heel klein lijkt maar uiteindelijk niet blijkt te zijn waardoor een ritje van normaal een half uurtje nu een uur lijkt te duren. Alsof alle mensen die voor je rijden niet vooruit lijken te komen en er geen einde aan de weg lijkt te komen. Het Hoeckse houdt dus vandaag al haar geheimen dicht tegen de borst en verboren voor een ieder die haar betreed. Het in sluiers gehulde landschap van het Hoeckse lijkt niet echt op gezelschap te zitten te wachten. En kan het zijn forensen moeilijk laten gaan deze morgen doordat het zicht voor en achter de auto. Toch weten de meeste met een kleine vertraging op hun werk te komen. Waardoor de wereld toch groter lijkt dan het zich vanochtend liet aftekenen. De rest van de dag verandert er weinig in het weersbeeld en tegen het einde van de werkdag daalt dan de temperatuur ook nog. Waardoor de weg naar huis in het teken lijkt te staan van de kachel en op de bank met een deken. Iets want eigenlijk al weken eerder op de kalender had moeten staan maar door het zachte begin van de winter even werd uitgesteld. Maar dan nu toch echt voor de deur lijkt te staan in het Hoeckse. En bij de gedachte van de bank een deken en een warme kachel warm je toch weer een beetje op. Hierdoor lijkt alles om je heen ook een versnelling lager te gaan waardoor er meer tijd is voor dingen in huis. Je kan eindelijk een beetje onthaasten en bijslapen van het intensieve voorjaar, de zomer en het najaar. Maar toch is dit slechts een opmaat naar weer een mooi voorjaar, zomer en najaar in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

Laat eens te meer zien dat bij mist ook het weidse Hoeckse soms maar heel klein kan aanvoelen voor de meeste inwoners in de auto naar het werk. En omdat alles zich afspeelt op een paar vierkante meter lijken sommige ook gelijk het gas los te laten. Waardoor de rijtjes wel lang zijn maar toch niet zolang lijken omdat je nu eenmaal niet ver naar voren of achteren kan kijken. Alleen in de auto zelf kan men nog alles waarnemen waar het buiten de auto een ander verhaal is. Eenmaal op je bestemming lijkt alles toch in een sluier te zijn gehuld. Wat soms ook best wat heeft al was het alleen maar omdat de temperatuur iets hoger lijkt te zijn. In de loop van de ochtend als alle mist lijkt te zijn opgetrokken voelt het dan buiten toch weer wat kouder aan. Het Hoeckse lijkt dan toch richting de koudere dagen te bewegen terwijl men alleen lijkt te willen weten of het helder blijft aan het einde van de week. Want wie wil er met oud op nieuw nu buiten in de mist staan kijken wat er dit jaar weer wordt verstookt in het Hoeckse. En soms ver daarbuiten bij een heldere koude nacht is de verre omgeving meestal waarneembaar. Waardoor soms zelf het vuurwerk uit de grote stad goed waarneembaar is in het weidse van het Hoeckse. Maar ook in de verschillende kernen is er genoeg aan aandachtstrekkers om de nachtelijk hemel te verlichten. Alleen jammer dat er altijd zoveel lawaai bij komt kijken alsof iemand denkt dat we niet zien wat zich in de lucht afspeelt. Maar goed dat er zoveel plaats in het Hoeckse is zodat een ieder zijn eigen manier van feestvieren kan prefereren. En met een beetje geluk waaien de kruiddampen vanzelf over en hoeft alleen de straat nog worden geveegd in de vroege morgen in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

Deze koude maar droge dag laat ons nogmaals voelen wat te veel eten met je doet in het weidse van het Hoeckse. Want dat we te veel hebben gegeten staat na drie dagen wel vast en dat dit ook de rest van de week nog terug komt staat vast. Daarbij komen ook de restjes van drie dagen eten om de hoek kijken door een onstuimige koopdrang. Hierdoor hebben we nog spareribs, kreeft en garnalen in overvloed gelukkig kunnen ze alle drie in de oven. De garnalen met knoflook olie in een aardewerkschaaltje op 160 graden doen je de vingers erbij op eten. En de kreeft is bijna altijd wel in een gerecht te verwerken of in een lekkere pastee. De spareribs zouden met een goede portie friet ook de honger kunnen stillen. Alleen lijken deze gerechten niet echt te zorgen voor een gebalanceerde hoeveelheid calorieën maar de goede voornemens kunnen nog even wachten. En als we alle calorieën er in de paar degen voor het nieuwe jaar eraf moeten sporten. Dan is de kans dat we nog aan extra voornemens kunnen werken voor het nieuwe jaar. En deze laatste dagen van het jaar heeft het weidse van het Hoeckse ook nog veel andere uitdagingen. De eerste voor vanmorgen vroeg was er even opuit gaan om te proberen om de stoelgang weer opgang te krijgen. Want al dat eten moet er toch een keertje uit voordat we aan de oliebollen beginnen over een paar dagen. Een ding staat vast het nieuwe jaar gaan we vast veel tijd doorbrengen op het kleinste kamertje van ons aller woonhuis. En zullen daarom de eerste nieuwe dag van het jaar zal het weidse van het Hoeckse mijden. Aangezien een snelle gang naar huis in iedere situatie de druk weg kan nemen van het stuwmeer van eten die we nog moeten verwerken.

Hoeckse maandag

Doet ons na een week van kopen, kopen en kopen en een weekeinde van eten en eten afvragen waarom. Want in het Hoeckse is zelfs zoveel kopen en eten en twee zondagen achter elkaar toch iets te veel van het goede. En daar kan zelfs het weidse van het Hoeckse niets aan af doen zelfs het weg poetsen lijkt te stranden. Dus zit er niets anders op om nog eens te kijken wat ons nu precies dreef tot het te veel kopen van de afgelopen weken. Wat natuurlijk kan zonder dat we eerst boodschappen hoeven te doen want er is nog genoeg over van de feestdagen. Iets wat deze week wel goed te merken zal zijn in de supermarkten van het Hoeckse. Daarmee is dan een ding nog niet beantwoord of onderzocht waarom hebben we ons toch weer laten verleiden. En waarom is maathouden iets wat bij feestdagen overboord lijken te gooien. Zelfs in het nuchtere Hoeckse is er dus iets waardoor we geen maat kunnen houden en blijven kopen terwijl de voorraadkast al vol is en er niet meer dan tien mensen tegelijk kunnen komen eten. Die dan ook niet de hoeveelheid eten op krijgen die we in de week ervoor hebben ingeslagen. Wat dan betekend dat we nog zeker een week nodig hebben om alles weer te verorberen wat we nog in voorraad hebben. En dat zullen diezelfde supermarkten die het ons verkochten zullen merken. Een kopersstaking omdat er nu eenmaal nog genoeg in huis is voor een week echter bij nadere inspectie blijkt. Dat de meeste van de gekochte spullen het einde van de week niet halen wat betreft de houdbaarheidsdatum. Nu had ik tot dat ik dit had gecheckt nog het gevoel van de feestdagen in het Hoeckse bij me. Maar da gevoel heeft nu eigenlijk plaats gemaakt voor een gevoel van onbehagen omdat ik er weer een keer voor ben gegaan in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

En alles wat we vandaag lijken te doen is functioneel en staat in teken van de eerste van de feestdagen in het weidse van het Hoeckse. En op deze eerste dag moeten we dan nog wel de maaltijd van gisteren verwerken maar ter gelijkertijd moeten we nog meer eten. Zodoende staat de dag dus gewoon in het teken van niet te veel eten iets wat dan toch nog een opgave lijkt te worden. Alles wat ons wordt voorgeschoteld wordt is lekker maar zeker niet licht verteerbaar. Zodat we tegen het einde van de ochtend eigenlijk al vol lijken te zitten terwijl er vanmiddag nog zoveel ter tafel zal komen, En hoe verder de middag zich voltrekt hoe meer we voelen dat al dat eten zeker niet zonder enig ongemak zal plaatsvinden. En dan is het dan toch de opgave om even door te zetten en ruimte te vinden van het avond maal. Eten tegen heug en meug op terwijl dit bij kleinere hoeveelheden had kunnen worden voorkomen. Maar de overdaad heeft zijn schade inmiddels aangericht en vol is vol en meer eten heeft eigenlijk geen zin. Het is dan toch de sociale druk die ons nu nog doet beginnen aan het avondmaal in het weidse van het Hoeckse. Hetzelfde Hoeckse wat ons eerst hard deed werken voor de oogst van dit najaar. Geeft nu in overvloed meer eten dan we biologisch kunnen verwerken in een dag in dat zelfde Hoeckse. En dat doet pijn de hoeveelheid lijkt dan nu te zorgen voor ongemak maar dan toch. Zullen we straks nog meer te doen verstouwen door de druk van overvloed in het Hoeckse. En dat geeft deze dagen eigenlijk iets wat we ons de komende dagen zullen herinneren zonder terug te willen kijken. Dus dan toch nog maar een keer proberen waar de grens nu precies ligt in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Is dan eigenlijk het goede van twee kwade in het Hoeckse waar we op kerstavond terug kijken op het afgelopen jaar. Waarin eens te meer bleek dat je alleen familie kan kiezen en de rest in je schoot geworpen krijgt. En dat ik nogmaals heb gezien hoe sommige over lijken gaan om hun eigen zin door te kunnen drukken. Hoe terminaal zieken onder druk worden gezet door aangetrouwde familie om maar geen lang ziekbed te hebben. En soms zijn ze zelfs instaat om zelf de behandelend arts te overtuigen van hun gelijk. Dezelfde mensen die al jaren hun plan hebben uitgestippeld en soms wel erg veel op een zwarte weduwe lijken. Zij scheuren families uit elkaar en hebben soms de halve inboedel reeds toegeëigend en verhuisd voor overlijden. Maar op kerstavond zullen zij er alles aan doen om de wereld te doen geloven hoe goed ze zijn. Om dan net voor het nieuwe jaar als dame van lichte zeden hun verjaardag te vieren en nieuwe slachtoffers in haar val te loken. Terwijl anderen er nooit zijn om verantwoording af te leggen voor hun daden en de pijn die ze veroorzaken. Ja kerstavond zou een avond moeten zijn waar we niet verbitterd moeten zijn. Een avond die ons moet voorbereiden op de komst van een kindje dat alles opnieuw in perspectief moet plaatsen. Niet iets wat makkelijk is voor een volwassenen laat staan voor een klein kindje dat onbezonnen aan zijn taak moet beginnen. Maar ook dit kindje is onderdeel van discussie zelf nog voor de start van zijn leven nu het kerstfeest onderdruk staat. Want het kerstfeest zou anderen te kort doen omdat zijn niet kunnen leven met dat verhaal. Het verhaal van een klein kindje wat wordt geboren met een taak de taak om mensen samen te brengen. En dus niet om mensen te verdelen in groepen waarin tegenstellingen de hoofdrol lijken te vervullen.

Hoeckse vrijdag

En met nog twee dagen te gaan is het vandaag dus de laatste kans om alles in huis te halen in het weidse van het Hoeckse. Met de feestdagen in het vooruitzicht gaan mensen toch anders om met hun portemonnee en dat merk je in de supermarkt. Waar eens te meer blijkt dat onze ogen meestal groter zijn dan onze buik wat resulteert in over voorraad. En dat resulteert in het feit dat 30% van wat we in ons karretje uiteindelijk in de vuilnisbak beland. Iets wat ons echter in het Hoeckse niet weerhoud om vandaag en morgen nog wat spullen in huis te halen. Zodat de kans dat we deze dagen misgrijpen weer iets kleiner is geworden. En de afval berg na de feestdagen weer net iets hoger dan het vorige jaar in het Hoeckse. Maar waarom zijn we dan toch zo gespitst zijn op al dat eten en die nieuwe recepten voor de feestdagen. Het Hoeckse kent geen honger en de meeste inwoners hebben net genoeg om er goed van te kunnen eten. Toch lijkt het er de laatste dagen op dat er wordt gehamsterd iets wat normaal alleen bij een te kort van iets kan worden verklaart. Maar na de oogst van afgelopen zonder zijn de pakhuizen goed gevuld en is er een overvloed aan voedsel. En als je rond je kijk in de supermarkt lijkt er toch ergens een te kort te zijn in het Hoeckse. Waar dit te kort is ontstaan is niet te constateren en dus een mysterie in het Hoeckse. Dus dat brengt de vraag naar boven of we ook wel alles in huis hebben. En of we nu net voor de feestdagen in het Hoeckse toch niet ook iets zijn vergeten. Uiteindelijk zijn we natuurlijk maar een ding vergeten en dat is maat houden in de hoeveelheid ingrediënten voor de feestdagen in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

En het aantal auto’s op de polderwegen wegen deze donderdag is genoeg om voor wat oponthoud te zorgen in het weidse van het Hoeckse. Waar het behalve donker dus ook een slakke gang naar het werk langs de vele kernen en eenzame boerderijen. Waar bij een groot deel toch licht flonkert soms in de voor van een rendier en de andere keer een ster of een krans. Zodat er toch een lichtpuntje is in de donkere ochtend in het weidse van het Hoeckse. Een herkenningspunt waardoor je de weg door de polders terug naar huis kan vinden. Zeker nu we in het donker van huis gaan en in de avond ook in het donker weer thuis komen. Kan een lichtpuntje zorgen dat je de weg terug net iets sneller aflegt dan normaal. Zodat je misschien toch nog warm eten op je bord vindt bij thuiskomst wat net iets beter smaak dan een prak uit de oven. Al heb je natuurlijk niet zoveel tijd om alles op je bord naar binnen te krijgen. Nu de feestdagen dichterbij komen moet er natuurlijk nog even vlug boodschappen worden gedaan bij een andere super. Die natuurlijk weer net iets anders verkoopt dan de super uit eigen dorp waar je alles weet te staan. Iets wat in de vreemde natuurlijk weer net ergens anders staat dan in de eigen supermarkt. Waardoor je uiteindelijk meer tijd besteed aan het boodschappen doen en dingen meebrengt die je anders had laten staan. Eigenlijk staan dus het eten tijdens van de feestdagen voor een zoekpuzzel die resulteert dat je anders naar je eten kijkt. Maar natuurlijk is dat in het Hoeckse altijd weer een beleving tijdens het winterfeest. Want net als de pieten lijkt dan nu ook het kerstfeest te moeten sneuvelen in het Hoeckse. Dit omdat niet iedereen achter de gedachte van kerst kunnen staan en zo offeren we weer een feest op in het Hoeckse.