Hoeckse

Hoeckse dinsdag

Begint weer warm en dus hebben we maar weinig te klagen in het weidse van het Hoeckse waar we alweer de laatste dag van de maand doorlopen. Voordat we morgen aan een nieuwe maand beginnen wat ook gelijk de kortste is van het jaar is. En omdat we alle dingen sie we in een normale maand doen ook deze maand moeten doen wordt het haasten. Wat dus betekend dat we in de 28 dagen die we hebben twee of drie dagen erbij moeten smokkelen zonder dat het opvalt. En dat wordt dus geen eenvoudige opgave zeker nu iedereen met rekenmodellen lijkt te werken . Diezelfde rekenmodellen zorgen al meer dan eens voor een financieel debakel en het einde voor hele oude bedrijven. Want uiteindelijk bepaald niet de klant of een bedrijf succesvol is maar een rekenmodel van iemand zonder geld. Die van niet bestaand geld nog meer geld wil maken omdat dit hem het recht van zijn bestaan geeft. Een kwestie van vertrouwen in instituten die niet te vertrouwen zijn en waar de grote groep van onze luchtrijders vandaan komen. Gelukkig hebben we deze groep mensen in het Hoeckse op een plek weten te krijgen. Zodat we ze goed in de gaten kunnen houden zodat we er niet te veel last van hebben. Inmiddels proberen ze na het misbruiken van ons vertrouwen ons weer over te halen om meer vertrouwen te hebben in hun visie. Maar naar alle waarschijnlijkheid zullen we weer bedrogen uitkomen en het kind van de rekening worden. Zodat deze groep mensen nogmaals bewijst dat niet voor niets aan het begin van onze jaartelling het ook deze groep was die uit de tempel werd gegooid. Zij zijn dus het dichtste bij als we opzoek gaan naar de duivel in de mens die we in het Hoeckse kunnen tegenkomen.

Hoeckse maandag

En het voelt alsof ons humeur deze keer met het weer mee is omgeslagen in het weidse van het Hoeckse. Zeker nu we net een week van plezier hebben gehad op het ijs is de omslag te groot om zonder klagen te slikken. Waardoor elke vezel in je lichaam je laat weten wat het schijnt te denken over het huidige weerbeeld. Voor vele speelt dat ook de jicht weer op voor andere lijken de gewichten andere beweegredenen. In ieder geval lijkt het niet een dag te worden waarop op we met eing genoegen op terug kunnen kijken. Dus dat maar met zijn alle mokken over wat ons is aangedaan zonder dat we enige inmenging hebben gehad. En dit terwijl we toch proberen zo dicht mogelijk bij de natuur te blijven in het Hoeckse. Zoeken we vandaag toch naar een vluchtluik om niet langer te hoeven lijden en weer een weg naar boven vinden. En dat is nu net wat de temperatuur lijkt te gaan doen voor ons maar wel met de nodige buien. Die op hun beurt weer nodig zijn om het land in gereedheid te brengen voor de komende voorjaarsmaanden. Wanneer het zaaigoed weer over de akker zal worden verspreid om te volgroeien tot een oogst voor het nieuwe jaar. Maar dit jaar is slechts net begonnen en vooruit lopen op de oogst zou weleens kunnen zorgen voor het deksel op de neus. Dus laten we eerst maar kijken wat de dag en de week zullen brengen in het weidse van het Hoeckse. En de dag van vandaag bracht wat meer regen dan we hadden verwacht gecombineerd met grijze luchten. Die het Hoeckse deden verkleuren in 1000 tinten grijs doordat er nu eenmaal weinig andere kleuren aanwezig zijn. Gelukkig zijn ook al deze kleuren best mooi voor een dag in het Hoeckse waar we morgen dan toch weer een zonnetje verwachten.

Hoeckse zondag

Op deze tweede lente dag van dit weekeinde in het Hoeckse is het al bijna weer gewoon dat het niet vriest. Wat ervoor zorgt dat je er weer wat warmer bij ligt in de slaapkamer waar het raam nu eenmaal altijd op een kiertje staat. Waardoor je de slaap beter kan pakken en het vocht dat je gedurende de nacht verlies natuurlijk wordt afgevoerd. Anders zou je iedere morgen bij het verlaten van het bed iedere keer weer een paar natte sokken hebben. Ja sokken is ook een van de dingen die er schijnbaar bij horen in het Hoeckse waar je niet slaapt zonder. Ook al zou je voor de rest niets aan hebben in bed de sokken horen aan de voeten tijdens de nacht. Of dat nu is om snel weg te komen of om tenminste toch nog warme voeten te hebben verteld de sage niet. Maar goed tijdens de winterdag is er geen haan die er na kraait en met warme voeten slaap je als een roos. Inplaats van te liggen bibberen als een rietje zodat je de slaap niet kan pakken en moe aan de ochtend begint. Gelukkig is de echte kou nu inmiddels uit de lucht en kunnen we morgen weer opnieuw beginnen aan de week in het Hoeckse. Waar behalve een nieuwe werkweek ook op de helft van de week de tweede maand van het nieuwe jaar begint. De kortste maar ook de maand waarin de afgelopen jaren een aantal wereldse gebeurtenissen plaats vonden. Dus al met al een nieuwe week in het Hoeckse die nieuwe uitdagingen op ons pad zal komen. Plus alles wat er is blijven liggen van de aflopen week hoeven we dus niet bang te zijn dat we niets te doen hebben. En dat terwijl we sedert een week weten dat zitten het nieuwe roken is en we iedere lunch eigenlijk 30 minuten door het Hoeckse zouden moeten wandelen.

Hoeckse zaterdag

Op de laatste zaterdag van de eerste maand van het jaar 2017 in het weidse van het Hoeckse is het dan toch warm te noemen. Want de vorst heeft het Hoeckse dan toch verlaten en laat ons alvast proeven aan het voorjaar. Wat dan ook lijkt te betekenen dat er weer serieus te lijken naar de kasten in huis. Die de grote schoonmaak niet lijken te ontkomen nu de voorbereidingen hiervoor aanvang hebben genomen. Maar gelukkig lijkt de zin die er aan het begin van de dag is met de uren weg te ebben en plaats te maken voor de beslommeringen van alle dag. Die zorgt voor drukte op de polderwegen in het weidse van het Hoeckse waar vandaag wel stroop oplijkt te zitten. Het is alsof het merendeel van de bestuurders voor het eerst in een auto zat. En omdat je op zaterdag geen haast hebt ben je lang bereid alles over je heen te laten gaan. Om uiteindelijk te besluiten dan toch de boodschappen onderweg te doen om de tijd eventueel terug te winnen. In een andere kern dan wel maar dat is altijd goed om op de hoogte te blijven van het nieuws in het Hoeckse. En dan blijk je niet de enige bent die enige vertraging heeft ondervonden deze dag in het Hoeckse. De verklaring blijkt dan achteraf eentje die laat zien dat e in het Hoeckse soms een beetje doorslaan. Als het gaat om naaste liefde het recht van het individu tegenover de rest van het weidse. Waar dus mensen die het Hoeckse hebben betreden met de status van ontheemde net zoveel rechten heeft als ieder ander. Vandaar dat er nu een aantal auto’s en bestuurders is met een niet Europees rijbewijs die hun ervaring op doen op de polderwegen. Hierdoor zullen we dus langer onderweg zijn echter nooit zolang als deze ontheemden in het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

En we maken ons op voor een hitte golf door met zijn alle nog een laatste keer naar de ijsbanen te trekken van het Hoeckse. Waar we zolang het nog kan even op de ijzer vertoeven en wat baantjes op de ijsbaan die er toch best goed bij ligt. Of dat het resultaat is van de twee nachten met extra vorst of omdat de dooi geen vat op het ijs kreeg. En er zijn zoveel mensen op de ijsbaan vanavond dat het soms wel lijkt of we met zijn alle aan het bumper kleven zijn. Iets wat het roddelcircuit in het Hoeckse de komende weken nog wel even kan vullen. Terwijl er eigenlijk niets anders aan de hand is dan dat we eigenlijk met te veel op de ijsbaan staan. Gelukkig hebben we het naar ons zin op het ijs en maken we ons niet druk over wat nog gaat komen. Ook niet over het feit dat het ijs onder onze voeten langzaam weg smelt door de warmte die overweg is. Al met al toch tien dagen met vorst gehad dit jaar dus het is toch even winter geweest in het Hoeckse. Wel jammer dat we van de tien dagen maar vier dagen op het ijs hebben kunnen staan. Maar goed er volgen nog een paar maanden met een r in de maand. Wat voor de oude sagen gelijk staat aan maanden waarbij een winterse periode nog tot de mogelijkheden behoort. Maar of we nog een periode van vorst krijgen in het Hoeckse die we zo kunnen waarderen op een olieverf schilderij met een winterlandschap. Dat blijft een vraag die we ons de komende weken moeten stellen als we weer een koudere periode hebben in het Hoeckse. Waar het schaatsen en samenkomen op het ijs net zo ingebakken zit als het schrobben van de stoepen op zaterdag. Of de woensdag gehaktdag die al eeuwen een onderdeel is van de Hoeckse volkloren.

Hoeckse donderdag

En terug van weg geweest is de vorst vanochtend neergestreken in het Hoeckse waar de koude nacht voor rijp op de ruiten zorgt. Wat er dus voor zorgt dat we al vroeg aan het werk moeten om de autoruiten schoon te maken. Om vervolgens de rit naar het werk in een warme auto aan te vangen door het weidse van het Hoeckse. Waar de iedereen wakkerde lijkt dan in de dagen hiervoor toen we gelijk op weg konden door het Hoeckse. En of het nu de kou is of de wind die het kouder deed aanvoelen eenmaal op weg in de auto. Voelt het alsof er een warme dekken om je heen sluit waardoor een gevoel van welbehagen ervoor zorgt. Dat de rit door het weidse van het Hoeckse niet lang genoeg duren. Echter aan alle goede dingen komt nu eenmaal ook een einde want er moet ook gewoon geld worden verdienen. En eenmaal achter het bureau plaats te hebben genomen komen alle beslommeringen weer voor bij. Soms dingen die zo onbeduidend zijn dat ze eigenlijk geen plek op je bureau hadden moeten vinden. Maar dit zijn wel de dingen die voor een eureka moment kan zorgen bij de indieners. Die soms gewoon even het overzicht kwijt geraakt in de hectiek en de beslommeringen die bij het werken in het Hoeckse horen. Wat het de kleine dingen zijn die je in verwarring lijken te brengen omdat ze met zo vele zijn. Het weidse van het Hoeckse laat zich namelijk vastleggen in de kleine dingen. Waarvan er zoveel zijn dat er sprake is van en stuwmeer van dingen die wachten op hun kans om te excelleren. En op dat soort momenten lijkt de pracht die het Hoeckse laat zien een oneindig vuurwerk. Van kleuren en geuren die je soms zo kunnen raken dat het Hoeckse je laat voelen hoe simpel geluk kan zijn.

 

Hoeckse woensdag

En de voorteken waren er gisteren al maar vandaag is het dan tocht aan het dooien geslagen in het Hoeckse waar nu alle ijsbanen weer dicht zijn. En ook het eerder uit bed komen is niet meer nodig nu we niet meer hoeven te krabben. Alleen aansluiten in de rij is nog steeds het moto als je het Hoeckse door of uit gaat. Niet dat we er over blijven klagen maar het is toch een grote iritatie die niet vaak wordt uitgesproken. En behalve de ergernis kost het natuurlijk waardevolle tijd die we liever in het Hoeckse door brengen. Waar een aantal mensen zelfs het ijs op zijn gegaan met de prikslee om deel te nemen aan wedstrijden. Die natuurlijk eigenlijk altijd dezelfde uitkomst hebben omdat iedere keer dezelfde mensen zijn die deelnemen. En langs de kant wordt stiekem gehoopt op een nat pak voor een van de deelnemers. Wat weer lijdt tot hilarische taferelen aan de kan waar de beste stuurlui lijken te staan kijken. Want ondanks de snelheid en de accressen tijden het prikken met de prikstokken soms wordt er wel eens een wak meegenomen. Waarna de race met een nat pak weer gauw wordt voort gezet want winnen is nu even de belangrijkste van de wedstrijd. En de kou kan na de wedstrijd nu eenmaal worden verlicht met een warme chocomel of een kop erwtensoep. Ook de glühwein en de jagerthee zijn volop te krijgen in het clubgebouw. Waar het later op de avond steeds gezelliger lijkt te worden ook al spreken sommige met stem verheffing over vroegere tijden. Toen het weidse van het Hoeckse nog meer van deze folklore leek te hebben. Maar soms werd dan de uitkomst niet op het ijs bepaald maar in een schimmige achterkamer. Waar de favoriet van de rijkste boer in het dorp altijd met een slee lengte leek te winnen.

Hoeckse dinsdag

En omdat we inmiddels weer gewent zijn om s’morgens iets vroeger op weg te gaan zien we niet eens meer dat we in een rijtje staan in het Hoeckse. Zeker nu de laaghangende bewolking ook nog zorg dat het zicht naar voor en achteren beperkt is. Lijken we gelaten in ons lot te berusten in het weidse van het Hoeckse. Waar de bereikbaarheid steeds meer in de verdrukking lijkt te komen zonder dat iemand er mee lijkt te zitten. Echter de tijd die we door brengen om het Hoeckse uit of in te gaan lijkt steeds meer vrije tijd in beslag te nemen. Alsof het normaal is dat je bijna net zoveel tijd in de auto doorbrengt als normaal in bed. Hierdoor is de tijd die we nu nog doorbrengen in het weidse van het Hoeckse gedecimaliseert tot een vluchtig bezoek. Terwijl de reden om te gaan wonen of te blijven wonen in het Hoeckse juist de tijd die we er konden besteden. Zodat we tot rust konden komen en zo te kunnen opgaan in het landschap. Terwijl we nu lijken te verdwalen in de gedachten van wat eens leek te zijn. Een reis door de tijd toen de autoloze zondag nog zorgende voor rust in het weidse van het Hoeckse. Maar ook voor een gevoel van onbehagen omdat je nergens heen kon omdat de auto je niet ter beschikking stond. Nu lijken we iedere morgen en avond niet voor of achteruit te kunnen in het weidse van het Hoeckse. Waardoor er langzaam een gevoel van onbehagen naar boven lijkt te komen wat moeilijk te onderdrukken is. En wat schets dan vandaag mijn verbazing niet alleen ik het deze ervaring ook de ambtenaren lijken om. Zodat er een advertentie is geplaatst voor een regelaar die kan zorgen dat het Hoeckse weer bereikbaar wordt. Even afwachten welke formule straks op ons wordt lost gelaten zodat het weidse van het Hoeckse weer bereikbaar is.

Hoeckse maandag

Laat ons dan toch weer krabben want het heeft deze nacht gevroren in het weidse van het Hoeckse wat dus beteken dat het ijs is gegroeid. Maar is het genoeg gegroeid om in de polder de ijzers onder te doen of blijven we nog even slepen op de ijsbaan. Jammer genoeg moeten we eerst nog een dag naar kantoor en daarna is het al te donker voor de polder. Daar zullen we dus een snipperdag voor op moeten nemen of wachten op het weekeinde. Want de komende dagen zijn er geen feestdagen geplant in het weidse van het Hoeckse. Dus dan toch maar wachten en hopen op gelijk blijvende omstandigheden deze week. Zodat we dit weekeinde een lange schaatstocht in het Hoeckse kunnen rijden. Iets wat binnen achter je bureau nog ver weg lijkt kan wel eens dichterbij zijn als dat we zouden kunnen denken. En tegen tienen kruipt het bloed al waar het niet gaan kan en komt het besluit eens even te kijken of de ijsbaan bij het werk ook open is vandaag. Gelukkig blijkt de ijsbaan er goed bij te liggen en is daarom natuurlijk de hele dag geopend. Al gauw wordt het plan opgepakt om morgen tussen de middag even een uurtje op de schaats te pakken met een warme kop erwtensoep als middagmaal. En daarna terug te gaan naar het werk voor de rest van de middag achter het bureau in het Hoeckse. De gedachte lijkt vandaag genoeg te zijn om ons achter het bureau te houden voor de rest van de dag. Al wordt het om drie uur wel moeilijker nu de scholen amas op weg lijken te zijn naar de ijsbaan. Je voel de opwinding bij de hordes kinderen die op weg zijn naar het ijs om daar de ijzers onder te binden. De folklore van het schaatsen wordt vanmiddag beleeft door vele in het weidse van het Hoeckse

Hoeckse zondag

En er mondjes maat geschaatst en gegleden op de ijsbanen van het Hoeckse en gelukkig blijven de grote groepen vandaag uit. Misschien maar goed ook want het ijs blijkt toch nog aan de dunne kant op sommige plekken. Gelukkig staan die plekken goed aangegeven met rood witte linten al schijnt niet iedereen te begrijpen waarom. Maar dan is daar altijd wel een dunne plek die de hardleerse schaatser wijst op het feit dat het lint er niet voor niets stond. Ook al hoor je de slachtoffers aan het einde van de baan klagen over het feit dat ze door het ijs zijn gezakt. En hoe het nu kan dat de ijsbaan open gaat terwijl het niet overal de juiste dikte heeft bereikt. Dat is nu net waarom het Hoeckse geen enkele dag hetzelfde is en er altijd wel iets te beleven valt. Zelf op deze koude maar niet te koude dag in het weidse van het Hoeckse. En voor de liefhebbers het ijs is donker en op de meeste plekken zo glad dat je de ijzers hoort zingen. Waardoor een rondje op het ijs je terug brengt naar de tijden in het Hoeckse waarbij de winter lang en koud waren. Nu de winter minder lang en koud zijn moeten we dus elk moment koesteren dat we met de ijzers over de ijsbaan kunnen zwieren. Iets wat behalve in het Hoeckse natuurlijk ook in andere landelijk gebieden wordt gekoesterd. En met een beetje geluk kunnen we aan het einde van de vorstperiode ook nog de ringstekkers op het ijs verwelkomen. Zodat het Hoeckse nogmaals kan genieten van de pracht en praal die met deze sport gepaard gaat. De me zilveren hoofdstellen van de paarden en prachtig gedecoreerde sleeën die over het ijs glijden. Weer een stukje folklore die nog aanwezig is in het weidse Hoeckse en op hoogtij dagen kan worden getoond.