Hoeckse dinsdag
Moet een goede dag worden eentje die we later nog herinneren en eentje die we later de revue laten passeren in het Hoeckse. Althans dat denken we als we wakker worden en onbezonnen aan de dag beginnen in het Hoeckse. Maar gander weg lijken we dat uit het oog te verliezen omdat de dag toch een beetje tegen valt in het Hoeckse. Daarbij helpt het niet dat het steeds meer en langer gaat regenen in het Hoeckse waar het ook waait. En dat precies op de dag dat we dan toch weer even naar kantoor moeten om wat post op te halen in het Hoeckse. Door de regen met de wind in de zij gaan we met de auto dan toch op weg door het Hoeckse. Waar er weinig tot geen blad meer aan de bomen zit maar des temeer op de dijken van het Hoeckse. Hierdoor lijkt het soms dat we over de dijken glijden in plaats van rijden door het Hoeckse deze morgen. We lijken er niet van onder de indruk en rijden enigszins gehaast naar kantoor in het Hoeckse. Om daar eerst even bij te praten met een andere collega die ook even naar kantoor is gekomen in het Hoeckse. En tijdens dat gesprek lijken we er achter te komen dat we misschien wat vaker naar kantoor moeten in het Hoeckse. Was het alleen maar omdat je niet alles bespreekt met elkaar via zoom of teams in het Hoeckse. Omdat sommige dingen nu eenmaal niet thuis horen aan de keukentafel in het Hoeckse en een op een beter tot zijn recht komen. Was het alleen maar omdat de spanning via een zoom of teams meeting niet echt van het scherm druipt in het Hoeckse. Of dat nu komt door alle wazige achtergronden die we voorbij zien komen in het Hoeckse of door de slechte verlichting. Een ding lijkt zeker ontmoeten doe je op kantoor een stuk beter dan via een scherm met iedereen aan de keukentafel in het Hoeckse.