Hoeckse dinsdag

Effe uitslapen zit er vandaag niet in, maar toch weet ik nog tien extra minuten te pakken in het Hoeckse. Maar dan is het haasten om op tijd uit de badkamer te zijn en tussendoor nog een ontbijtje naar binnen te werken. Gelukkig is het nog niet druk op de weg en zijn de scholen nog niet begonnen al laat dat niet al te lang meer op zich wachten in het Hoeckse. Voorlopig moeten we het nog doen met lege dijken en landwegen op de verdwaalde fietser na die op de fiets naar het werk gaat. Op zulke momenten denk je nog wel eens terug naar het fietsenplan toen je tegen inlevering van bruto salaris een fiets mocht kopen. In het Hoeckse een populaire regeling maar de toen gekochte fietsen zijn inmiddels versleten en geld voor een nieuwe is er niet dus zijn we weer terug in de auto. Met diezelfde auto komen we immer ongezond maar snel op het werk zonder te leiden onder het grillige weer. Het Hoeckse heeft natuurlijk ook milieu doelstelling te halen de komende jaren maar zonder ondersteuning zie ik niet veel mensen een nieuwe fiets kopen voor naar het werk. En met de huidige stand van zaken wordt er dan ook nog verwacht dat je een elektrische fiets koopt om niet al te vermoeid op het werk te komen in het Hoeckse. Gelukkig kunnen we ook andere dingen doen om de klimaat doelstellingen te halen ons vuil gescheiden inzamelen en kouder wassen zijn slechts twee mogelijkheden. Verder zouden we ook een dag minder vlees kunnen eten of een dag thuis kunnen werken in het Hoeckse. Al zou voor het laatste wel een upgrade van de infrastructuur beter zijn voor de doorstroming in het Hoeckse. Waar we immers niet overal snel internet hebben en ook de stroom niet altijd gegarandeerd uit het stopcontact komt. Al met al zijn we er nog niet in het Hoeckse en zal er nog veel werk moeten worden verzet voor het zover is.

Hoeckse maandag

Is wakker worden met het idee dat we weer een dag ouder zijn dan gisteren in het Hoeckse zonder daar echt iets voor te hebben gedaan. Iets wat je dus schijnbaar doet zonder er bij na te denken of erbij stil te staan in het Hoeckse. En zonder daarbij vragen te stellen net als dat we als we iets zaaien er vanuit gaan dat het groeit. Terwijl we deze zomer hebben er varen dat er ook factoren van buitenaf zijn die daar invloed op hebben. Waardoor iets wat zo vanzelfsprekend was, toch een andere uitkomst krijgt als er andere factoren zijn die roet in het water gooien. Niet dat we dan gelijk in de paniek stand moeten alleen moeten we ons wel realiseren dat niet alles vanzelf gaat. En dat we soms toch nog iets extra’s moeten doen om een vergelijkbaar resultaat te krijgen als in voorgaande jaren in het Hoeckse. Maar goed dat we in de afgelopen jaren hebben geleerd dat ons dagelijks voedsel niet perse uit het Hoeckse hoeft te komen. Hierdoor hebben we nu de keuze en hoeven we niet meer met de seizoenen te leven in het Hoeckse. Waardoor we elke week de keuze hebben uit alles wat voorheen slecht een bepaalde periode verkrijgbaar was in het Hoeckse. Zo kunnen we het hele jaar door aardbeien en kersen eten en is er niet alleen keuze uit andijvie en boontje in deze periode. Nee alles wat we maar zouden willen eten is er dag vers op de dag dat we het willen eten. Het Hoeckse is dus langzaam en zeker verandert van een seizoen economie naar een vraag en aanbod economie. We hebben ons dus langzaam ontwikkeld van een soevereine gemeenschap naar een luxe cruiseschip met vier maaltijden per dag. En lange buffetten die alles netjes uitgestald voor je presenteren met dingen uit het Hoeckse maar ook vandaar buiten. Zo hebben we het beste van twee werelden kunnen samensmelten tot een nieuw geheel.

Hoeckse zondag

Is weer eens ouderwets uitslapen op de algemene rustdag van het Hoeckse althans dat is de bedoeling vanmorgen. Maar omdat we toch wat onrust in de klont hebben blijven we niet te lang op bed liggen en zijn we voor tienen uit de veren. En eenmaal buiten blijkt het een twijfel dag te zijn in het Hoeckse want de zon laat zich niet veel zien vanmorgen. Een tegenvaller omdat we toch wel hadden gerekend op deze zondag in het Hoeckse. Dus dat betekend dat we de activiteiten voor vandaag anders in moeten plannen en dat heeft dan ook weer wat extra stress tot gevolg. Iets wat we op de zondag niet echt zouden zien in het Hoeckse immers het is een rustdag. Wat dan ook betekend dat we niet even naar de winkel kunnen als de plannen veranderen en dus afhankelijk zijn van de reeds gekochte voorraad. Hierdoor is een picknick in de overbossen dus van de baan en dat zou ook niets zijn geworden met al die insecten. Die door de aanhoudende droogte hun heil in onze tuinen zoeken om genoeg voedsel te vinden voor de winter in het Hoeckse. Want door de droogte zijn er heel veel planten uitgebloeid en moet er een andere manier worden gezocht om voedsel te vinden. Dat betekend dat we dus als we buiten wat zitten te eten of drinken soms gezelschap krijgen van hongerige insecten die het op onze zoetigheid hebben voorzien. Waardoor het in de tuin genieten van het weer niet zonder risico’s is omdat sommige insecten steken. Dat zou je zelf ook bijna doen als je de reactie van sommige mensen op deze insecten ziet in hun tuin in het Hoeckse. Soms denk je dat er wel een fikse ruzie moet zijn met al dat gegil wat je een paar tuinen verderop hoort. Wat dat achteraf lijkt te worden veroorzaakt door een paar insecten die het weidse hebben verruild voor de bewuste achtertuin in het Hoeckse.

Hoeckse zaterdag

Is dan iets later wakker worden dan normaal in het Hoeckse op een doordeweekse werkdag maar toch nog vroeg genoeg voor een drukke dag. Want als we de zaterdag niet hadden in het Hoeckse dan zouden we er maar bekaaid af komen in de week die volgt. Met de zaterdagavond als de rustpunt na een week hard werken in het Hoeckse en een verwen moment. Was het alleen maar omdat er vers gebakken koekjes zijn en met een beetje geluk een gebakje of iets voor bij de koffie. Een ding is vanuit het verleden ingebakken in de zaterdagavond een avond met familie op de bank voor de tv. Vroeger nog met een familie programma tegenwoordig vervangen door de zaterdagavond film of een programma waar mensen hun geluk buiten het Hoeckse zoeken. Want het is nu eenmaal leuk om te kijken hoe andere hun neus stoten doordat dingen slecht zijn voorbereid. Of omdat de taal van het land van bestemming niet wordt gesproken en dingen niet kunnen worden geregeld. Iets wat soms ook heel veel lijkt op de arbeidsmigranten die naar het Hoeckse komen en de taal niet of slecht spreken. Alleen kijken we daar op tv op zaterdag heel anders na dan door de week in het Hoeckse. Want dan is het raar dat onze arbeidsmigranten in het Hoeckse niet beter zijn geïntegreerd en onze taal niet spreken. Gelukkig hebben we de zaterdagavond om ons een spiegel voor te houden om te laten zien dat wij het niet veel beter doen in het buitenland. Niets dat we natuurlijk niet weg kunnen spoelen met een kopje koffie en wat erbij. Zodat we dus gewoon met een gerust hart kunnen gaan slapen later op de avond zonder dat we er te lang bij stil blijven staan. Zodat we deze eerste dag van het weekeinde geslaagd kunnen afsluiten zonder goed om ons heen te kijken.

Hoeckse vrijdag

En dan hebben we er weer een weekje op zitten in het Hoeckse waar het door de regen van vannacht lekker wakker worden is. Dus goed geluimt op weg naar het werk voor nog een dag zwoegen achter het beeldscherm in het Hoeckse. Wat opvalt is dat sommige dingen vandaag bekend voor komen alsof ik ze al een keer heb gezien of meegemaakt. Een feest der herkenning zou je zeggen in het Hoeckse maar op een of andere manier best eng. Was het alleen maar omdat ik me dan wel dingen herinner maar niet de afloop van de dag in het Hoeckse. Iets wat als ik dingen over mag doen in het Hoeckse toch wel van essentieel belang is. Was het alleen maar om me te weerhouden van de fouten die ik schijnbaar de eerste keer heb gemaakt. Eigenlijk is dit dus geen gave maar een belasting dingen vooruitzien in het Hoeckse. Zeker als je wel weet dat je dingen eerder hebt gezien maar geen idee waarom je dat je nu opeens herinnert. Als of je een achtbaan in gaat en gelijk weer bij de plaats bent waar je net bent vertrokken. Soms kan het weidse van het Hoeckse rare dingen met je doen alsof je een onderdeel bent van een fata morgana. Een luchtspiegeling die je tegen komt nadat je een lange weg hebt afgelegd in de brandende zon zonder dat je voldoende vocht hebt om je te hydrateren. Iets wat met de huidige temperaturen en droogte niet eens zover van ons bed is in het weidse van het Hoeckse. Waar het toch wel erg warm en droog is de laatste weken waardoor de akkers verstoffen. En stofwolken soms door het weidse waaien en ons het zicht voor een korte tijd ontnemen zodat we blind door het Hoeckse reizen. Gelukkig komen we in de meeste gevallen maar weinig mensen tegen op onze tochten door het Hoecke.

Hoeckse donderdag

Na een onrustige nacht sta ik voor een onmogelijke keuze nu het een groot Hoeckse wordt en we dingen niet meer op eigen grond kunnen doen. Waardoor de stroom van mensen door het Hoeckse zal veranderen in het komende jaar. En we dus ook aan de kant van het andere Hoeckse zullen komen om een officieel document te krijgen. Voor velen een reden om een verhuizing naar een ander gebied te overwegen. Want een leven met het idee een onderdeel te zijn van een stuk Hoeckse waar de wortels in de rotte vis liggen. Is er een die vele aan de andere kant doet huiveren en posities doet heroverwegen. Maar goed wat in het verleden ligt zouden we moeten laten rusten ook al zijn de daden die niet door de beugel kunnen. Immers de dader heeft zijn straf uitgezeten en daarmee is de kous af in het Hoeckse. Dit terwijl de omstandigheden waaronder de daad is gepleegd ook kunnen bijdragen aan de daad. Voor mij tot op heden en reden bepaalde gebieden in het Hoeckse te mijden maar dat kan straks niet meer. Tenminste niet als ik nog buiten het Hoeckse wil reizen en daar documenten nodig heb. Dit is dus het dilemma wat mij een lange nacht wakker heeft gehouden en de reden om te overwegen mijn elders te gaan zoeken. Immers al je niet wil worden genaturaliseerd tot grootbeijerlander zit er weinig anders op. Dan is een keuze je heil buiten het Hoeckse er een die je waarschijnlijk langer in leven houd. Maar daarvoor moet je dan wel het weidse opgeven voor iets anders met minder vrijheden. En moet de vrijheid voortaan zoeken in je gedachten, laten en doen buiten het eens zo geliefde Hoeckse. Wat nu langzaam en zeker een rottere inborst krijgt en waar dingen langzaam en zeker te kwade veranderen. Terwijl we er door de eeuwen heen zo prettig en vreedzaam hebben kunnen vertoeven ons Hoeckse.

Hoeckse woensdag

En dan zitten we alweer op de helft van de week in het Hoeckse een week waarin veel dingen opstapel staan. Want in de maand augustus halen we het resultaat van onze zaailingen van de landerijen in het Hoeckse. En door het droge weer valt dat een beetje tegen maar dan komt het soreekwoord om de hoek kijken. Wie het kleine niet eert is het grote niet waard dus zijn we tevreden in de hoop dat het volgende jaar het grote brengt in het Hoeckse. Maar goed om alles weer in de schuren te krijgen moet nog wel heel wat werk worden verzet in het Hoeckse. En daar zijn we klaar voor en daarbij hebben we ook nog goede zin dus kunnen we alles aan. Wat zeker als we weer een nachtje door moeten van groot belang is voor de goede sfeer op het land. In het Hoeckse zelf lijken we redelijk goed uit te komen en lijkt het verlies in volume eigenlijk mee te vallen. Doordat de echte droogte eigenlijk best nog mee viel in vergelijking tot andere gebieden buiten het Hoeckse. Dus eigenlijk mogen we niet klagen over volume verlies bij de oogst maar uit solidariteit doen we dat dan toch. Immer gedeelde smart is halve smart en klagen zit nu eenmaal ingebakken in onze genen net als de dorpsfeesten die weer gaan beginnen. Nu maar hopen dat we niet te veel energie verliezen met het oogsten van de gewassen in het Hoeckse zodat we gewoon mee kunnen feesten. Want om nu nog een jaar te moeten wachten op een goed feestje zou voor vele net te veel van het goede zijn. En eigenlijk hebben we deze uitlaatklep nu wel nodig nu het allemaal net iets anders is verlopen als wat we hadden verwacht. Maar hierdoor is een ding nog duidelijker geworden in het Hoeckse geen een jaar is het zelfde als het vorige jaar.

Hoeckse dinsdag

Vanmorgen op de tweede dag van deze nieuwe week even getwijfeld of uit bed komen wel de juiste beslissing is in het Hoeckse. Waar alles lijkt te worden overheerst door een plaagdier welke buiten iets eten of drinken onmogelijk maakt. En dan wordt er gezegd dat je vooral rustig moet blijven en geen grote bewegingen moet maken. Maar hoe maak ik kleine bewegingen voor een diertje ter grote van mijn nagel die een angel heeft om mij te belagen als ik te grote bewegingen maak. Nu zou ik niet weten hoe het is om kleine althans voor dit plaagdier kleine bewegingen te maken. Elk gebaar wat ik maak in het hoeckse lijkt te groot een de kans dat ik wordt gestoken wordt als maar groter. Een dier kan je angst reuken en reageert daarop is een veel gehoorde verklaring. Maar een ding staat vast als ik een gebaar maak dat is het voor dit plaagdier een groot gebaar en wordt ik dan gestoken dan worden de gebaren alleen maar nog groter. Waardoor de kans dat ik nogmaals wordt gestoken nog groter lijkt te worden en daarmee hangt dus ook mijn beslissing samen om in bed te blijven vandaag. Want ik wil niet worden gestoken in het Hoeckse ik ben er ook niet om te worden gestoken in het Hoeckse. Ik wil net als dit plaagdier genieten in het Hoeckse zonder mij zorgen te hoeven te maken of ik wordt gestoken tijdens deze bezigheid. Uberhout heb ik het idee dat er ondanks de weidsheid van het Hoeckse iedere keer bewust gekozen voor de plek waar ik ook ben. Eigenlijk zou het plaagdier een klein gebaar moeten maken en mij laten genieten zonder iedere keer om heen te hoeven kijken in het Hoeckse. Zodat ik en het plaagdier beide naast elkaar kunnen blijven leven in het weidse van het Hoeckse.

Hoeckse maandag

En het voelt als afscheid nemen deze eerste dag van de nieuwe werkweek in het Hoeckse want het hele mooie weer lijkt voorbij. En we zullen ons moeten neerlegen bij het feit dat niets meer zal worden als het eens was in het weidse van het Hoeckse. Dat wordt nog een keertje benadrukt als we buiten komen en ervaren dat het toch wel een stukje kouder is dan de voorgaande dagen in het Hoeckse. En dan gaat het halver wege de ochtend ook nog eens hard regenen terwijl we als we het water te kort willen weg werken. Wel twee maanden van regen zouden moeten hebben in het Hoeckse vinden we toch iets van de regen. Die net voor de lunch alweer lijkt te zijn verdwenen in het Hoeckse. We kunnen dus gewoon en rondje lopen en onze lunch uit de hand open eten omdat we toch ook moeten bewegen in het Hoeckse. Niet echt de meest ideale situatie na een hele ochtend achter het beeldscherm maar goed het is een lunch pauze die we zelf betalen dus gaan we naar buiten. Maar op zulke momenten besef je ook dat dit allemaal echt ideaal is en dat we misschien ook in het Hoeckse naar een andere indeling van de dag moeten. Of misschien het zelf maar eens moeten proberen op een andere manier die wel meer aansluit op vandaag de dag. Op zulke dagen voel je dat het leven als loonslaaf niet iets is waar we voor zijn gemaakt en waarvoor we dus moeten waken. Nu is niet gratis in het leven en lever je altijd iets in voor iets wat gratis lijkt. Maar werken voor een salaris laat je toch ook best veel inleveren met betrekking op je vrijheid in het Hoeckse. Waar we eigenlijk nooit echt gelukkig kunnen zijn achter een bureau met uitzicht terwijl achter de deur zich het weidse van het Hoeckse zich bevind.

Hoeckse zondag

En wat een mooie zonnige dag in het Hoeckse moest worden blijkt een dag van extremen te zijn met alles behalve regen. Het aankleden in de vroege morgen is dan de keuze tussen kort en lang of koud en warm. Het Hoeckse laat ons dus de keuze maar uiteindelijk kiezen we ervoor om dan maar om te kleden als het te warm wordt in het Hoeckse. Dus beginnen we in een lange broek op onze wandeling door het Hoeckse en haar weidsheid. Eenmaal onderweg lijkt de keuze voor een lange broek de juiste te zijn omdat het toch wel een beetje fris is de eerste uurtje van de ochtend. Als we dan na een lange wandeling weer thuis zijn begint de eerste omkleding van de dag en het opwarmen van de soep. Want we zijn alleen thuis voor een lichte lunch om daarna weer op pad te gaan op ontdekkingstocht in het Hoeckse. Iets want we de afgelopen weken niet konden doen omdat het gewoon veel te heet was. Nu het iets is afgekoeld proberen we dus op tijd te vertrekken om zoveel mogelijk kilometers te maken op onze laatste vrije dag in het Hoeckse deze week. Eenmaal goed onderweg begint het toch wel warm te worden op onze route over de polderwegen in het Hoeckse. Gelukkig hebben we genoeg te drinken bij ons dat moet ook wel bij deze temperaturen. Onderweg komen we meer mensen tegen die ook een wandeling maken door het Hoeckse. Sommige iets minder luchtig gekleed dan wij maar met een flinke stap om kilometers te maken. Aangezien wij niet van plan zijn om alles in een dag te doen laten we deze haasmakers voorbij gaan. En doen we alles in ons eigen tempo en in onze eigen pas door het Hoeckse. Niet altijd de snelste maar wel met het voornemen alles te hebben doorkruis voor de winter invalt in het Hoeckse.