Hoeckse woensdag
Is even wennen omdat het weer een lange avond was gisteren en we dus veel te laat naar bed zijn gegaan in het Hoeckse. Waar het nog lang licht was al zijn daar de meningen over verdeeld in het Hoeckse en niet iedereen deze mening deelt. Maar eigenlijk gingen we nog net te vroeg naar bed omdat zodat we de planeet bij een haar hebben gemist. En nu moeten we dus twee jaar wachten voordat Mars weer zo dichtbij het Hoeckse is als vannacht. Sommige dromen zelf al van een bestaan op deze planeet die zo ver van ons staat te prijken aan de hemel. Zouden we dan over twee jaar als we wel langer opblijven kunnen zwaaien naar Mars in de wetenschap dat er iemand daar ook aan het zwaaien is. Of zouden we net als in het weidse van het Hoeckse het zwaaien vervangen door fluiten omdat dit gewoon efficiënter is dan zwaaien over lange afstand. Voor nu heb ik gewoon geslapen op het moment dat Mars zo dicht bij het Hoeckse stond dat we konden zwaaien. Maar ondanks dat heb ik geen spijt omdat er gewoon nog niemand was die kon terug zwaaien als een groet tussen de twee planeten. Iets wat zelfs soms ook voorkomt tussen twee kernen in het weidse van het Hoeckse die elkaar niet kunnen vinden. En dus lichtjaren van elkaar lijken te staan terwijl er soms geen of bijna geen afstand te overbruggen is. Maar goed dat er dan altijd wel weer een dorpsfeest is wat de kloof tussen de kernen weet te dichten in het Hoeckse. Zodat de dingen in het Hoeckse nooit zo ver van elkaar staan als het voor de leek lijkt. Waardoor er meer dingen zijn dan er kunnen worden waargenomen in het weidse van het Hoeckse. Zeker nu we weten dat er over twee jaar misschien ook mensen zijn op Mars.