Hoeckse maandag
En met een nieuwe start van de week lijkt alles weer een beetje op de start van de vorige week in het Hoeckse. Hoelang heeft het nu geduurd de tijd tussen vakantie en het gevoel te leven in een sleur wordt steeds korter. En op sommige momenten zit dat gevoel je toch ook wel een beetje in de weg in het weidse van het Hoeckse. Zo wist ik voor dat ik bij de auto was al niet meer of ik de deur nu wel of niet had dichtgedaan. Was ik na het tanken van overtuigd dat ik mijn portemonnee had laten liggen op het pompstation in het Hoeckse. En nam ik tot overmaat ook nog de verkeerde baan bij het stoplicht zodat ik een baan moest opschuiven. Ten minste als ik op het eiland wilde blijven ten minste anders zat ik op de goede baan het Hoeckse uit. Waardoor ook de sleur voor vandaag ten minste was doorbroken maar of dat morgen enig relaas had geboden blijft de vraag. Een vraag die ik vandaag niet kan beantwoorden omdat ik dan toch net op tijd van baan kan wisselen in het Hoeckse. Wat mij ook vandaag gewoon weer liet verder gaan in de sleur van de dag in het Hoeckse. Niet dat ik niet te vrede ben met hoe alles loopt en hoe ik me toch iedere keer weer weet te zetten om dag in en uit weer terug te gaan. En daar bedoel ik ook mee dat er een patroon is wat ik dag en dag uit lijk te volgen. Waarmee mijn leven lijkt op het leven van een gewoonte dier dat door iedere keer dezelfde handeling te herhalen de volgende weer weet te halen in het Hoeckse. Gewoon door hetzelfde pad weer te volgen met de wetenschap wat er te vinden is als je dat pad volgt in het Hoeckse.