Hoeckse

Hoeckse vrijdag

Is het Hoeckse niet in beste stemming en lijken door de regen om de oren worden geslagen droog naar de auto gaat hem niet worden. Dus dan maar moet verzamelen om de sprong naar buiten te wagen voor vanmorgen in het Hoeckse. Eenmaal in de auto gaat de kachel aan en de ruitenwissers op standje hoog. En dan op weg om toch nog proberen voor de ergste bui op het werk te komen zodat we nog enigszins droog achter het bureau plaats kunnen nemen. Als we dan op de bestemming zijn blijk het net weer te gaan regenen dus de paraplu uit de achterbak. En dan het laatste stukje tot aan kantoor je voel de regen achter op je benen door de harde wind. Als ik dan achter mijn bureau zit blijkt dat het allemaal nog veel harder kan als de regen echt met bakken uit de hemel komt. Even lijkt het of het Hoeckse de hoeveelheid water nooit in een keer kan verwerken het kolkt door de straten. Maar dan als slag bij heldere hemel is het in een keer over en loopt al het regen water door de regenputten weg. En lijkt het Hoeckse weer eens de dans ontsprongen is waardoor de water overlast beperkt is. Waardoor wel gelijk de vraag reist hoeveel water we nog moeten hebben voor het grondwater weer op pijl is in het Hoeckse. Want ondanks alles lijken we de regen alweer bui en zouden we het liefst een paar droge dagen in het verschiet willen hebben. Zeker nu het Hoeckse zijn laatste twee weken van het jaar is ingegaan waarmee we een hoofdstuk aan het afsluiten zijn. Want vanaf het volgende jaar is alles weids in het Hoeckse met slechts nog een gemeente. Maar met diverse loketten waar we onze zaken kunnen regelen verspreid over het Hoeckse. Waardoor we moeten wennen dat niet alles meer kan in de eigen woonkern in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

En we komen steeds dichter bij het weekeinde en de beide kerstdagen in het Hoeckse waar inmiddels ook steeds meer dingen boven komen drijven. Nu we net voor het samengaan van alle gemeenten in een gemeenten staan in het Hoeckse. Blijken de achterkamertjes nog op volle toeren te hebben gedraaid en er achterkamertjes overleg te zijn geweest. Wat heeft geresulteerd in plannen die niet of moeilijk kunnen worden teruggedraaid door het nieuwe college. En dat zorgt er naar alle waarschijnlijkheid voor dat alle belastingen in de komende jaren gaan stijgen. Immer alle dure projecten zullen moeten worden uitgevoerd en dat kan natuurlijk in de papieren lopen. Of het nu om huizenbouw of nieuwe industrie terreinen gaat in het Hoeckse. Alles moet eerst worden voorgefinancierd voor dat we het weer door kunnen verkopen. Tenminste als er belangstelling is voor de mega projecten die in sommige gemeenten opstapel staan in het Hoeckse. Gelukkig is een ding zeker de reserves van de vele gemeenten zijn inmiddels al uitgegeven. Dus gaan we voor de nieuwe gemeenten op nul beginnen maar misschien zijn er nog aandelen Eneco die de verkoop in kunnen. Zodat sommige projecten op die manier nog financiële dekking hebben in het Hoeckse voor de komende jaren. En anders is het misschien toch raadzaam om het Hoeckse tijdelijk vaarwel te zeggen totdat de meeste projecten zijn voltooid. Want is het leven in een bouwput al niet eenvoudig leven met een steeds grotere belasting druk is ook een crime. Zeker nu we aan alle kanten verhoging van tarieven voor onze kiezen hebben gekregen in het Hoeckse. Zo mogen we meer betalen voor onze energie en kunnen we minder naar de kapper. Alles wordt dus minder en duurder en als inwoners van die ene grote gemeente in het Hoeckse kunnen we geen kant op. En blijkt eens te meer dat het Hoeckse echt een eiland is tussen de rivier en het hollandsdiep.

Hoeckse woensdag

Is het midden van de week in het Hoeckse en dan zitten weer op de helft van de week en 7 dagen voor kerst. En alsof we nog even een maand werk willen proppen in de laatste 6 werkdagen van het jaar. Wordt ik inmiddels bedolven onder het werk wat er nog even tussen door moet voor het einde van het jaar in het Hoeckse. Waar we inmiddels 8 graden op de thermometer inplaats van de ijzige koude die we het afgelopen weekeinde hebben ervaren. Het ziet er na uit dat we geen witte kerst zullen krijgen in het Hoeckse en we het moeten doen met regen. Waardoor we deze kerst ook weer aan huis zijn gebonden in het Hoeckse. Immers we lopen niet door de wind en de regen om het kerstdiner te ontlopen. We hebben dus de keuze tussen geen eten en natregenen buiten in de polder in het weidse van het Hoeckse. Of binnen gezellig doen met de familie en ons als eenden te laten volproppen. Omdat we ons goed kunnen voorstellen hoe de eenden zich voelen en hoe het is zonder eten in de regen in het Hoeckse. Wordt er bij het kerstdiner in de eerste gang een paté van eenden lever geserveerd met een beetje jam. Immers een ding is zeker de eenden hebben in hun leven geen honger gehad maar zijn overvoerd voor een grotere lever. We doen eigenlijk niet anders met onze huisdieren die we overvoeren tot dikke varianten in het Hoeckse. Als deze huisdieren dan allerlei kwalen ten toon spreiden dan geven we ook nog een kapitaal uit aan de dierenarts. Waarmee we ons schuld gevoel omtrent het overvoeren afkopen in het Hoeckse. Iets wat we dan onder ogen mogen zien tijdens de kerstdagen in het Hoeckse. Wanneer we zelf de buik vol van hebben en toch moeten blijven eten omdat het slechts een keer kerst is in het Hoeckse.

Hoeckse dinsdag

Is wakker worden in een heel anders Hoeckse dan dat van het afgelopen weekeinde toen we nog in de kou zaten met sneeuw op straat. Vanmorgen was het bijna warm te noemen met wat motregen en zonder veel oponthoud in het Hoeckse. Waar inmiddels wel al elke avond de parkeerplaats bij de supermarkt vol lijkt te staan. Want ondanks dat we het gezonder en met minder grote porties zou moeten zijn lijkt er bij het boodschappen doen niet gekeken op een onsje meer. Het Hoeckse lijkt dus langzaam lost te komen voor de diverse kerstdagen op het eiland. Dit terwijl we eigenlijk nog best vol zitten door de lange zomerse periode waardoor we ook niet op een onsje hebben gelet. Wat door het uitblijven van de koude inmiddels hard op weg is naar de kilo’s. Die we er met een goed voornemen in januari er weer vanaf moet zien te krijgen in het Hoeckse. Waar het inmiddels weer meer op het voorjaar als op de winter begint te lijken. Het enige wat we nog missen zijn de bloembollen die normaal voor wat kleur zorgen in het weidse. Maar goed dat we nu de opgetuigde kersbomen met hun gekleurde lichtjes hebben die wat kleur brengen. Alleen jammer dat dit dan weer het enige licht is wat we op straat tegenkomen in het Hoeckse. Nu er in veel dorpen minder licht op straat brand om de lichtvervuiling tegen moet gaan. Hoelang nog voor we thuis de verlichting moeten gaan dimmen om lichtvervuiling te kunnen tegen gaan. Wat maakt het allemaal uit vroeger gingen we met de kippen op stok en werden s ’morgens door de haan gewekt. Al die licht vervuiling die we veroorzaken is eigenlijk gekomen door de welvaart en is dus een luxe probleem. Dus als goed voornemen kunnen we daarom afzien van luxe gedurende een korte periode in het Hoeckse.

Hoeckse maandag

Is wakker worden met een schrale keel die meestal wijst op ander weer in het Hoeckse maar vervelend en irritant. Was het alleen maar omdat je keel eigenlijk in brand lijkt te staan en dat gevoel lijk je gedurende de dag niet kwijt te raken. Maar goed er zijn een aantal probate middelen uit overlevering die misschien soelaas brengen. Tenminste als we een beetje geluk hebben en het weer een beetje meewerkt in het Hoeckse. Waar we weer aan het werk zijn gegaan omdat de werkmaand er weer bijna opzit voor dit jaar. Iets wat met de feestdagen in het verschiet de enige oplossing is voor de stress die daarmee gepaard gaat in het Hoeckse. Immers wil je niet als enige in het Hoeckse een flater slaan met de keuze die je hebt gemaakt. Want met elke gang van je kerstmaal is er een uitstekende, een goede en een keuze. Hierdoor kan ondanks de tijd die je in de keuken hebt gestaan er toch een betere keuze zijn voor de gang die je serveert. En met de huidige trend van een bewuste keuze kan dan haver een beter keuze zijn dan parmaham. Zeker in het Hoeckse waar we vlees eten alsof het ons heden ons dagelijks brood is. Maar goed soms moeten ook wij offers maken voor een uitstekende keuze bij ons maaltijd. Ook al is dit ruim ver voor we onze goede voornemens voor het nieuwe jaar hebben gemaakt in het Hoeckse. Maar als we een bewuste keuze ons zover krijgt dat voornemens reeds in praktijk zijn gebracht voor we ze uitspreken. Zou de kans dat deze voornemens de eerste maanden overleven groter zijn in het Hoeckse. Waardoor het voornemen het volgende jaar ook meer erop uit gaan, voeten en armen krijgt in het Hoeckse. Dit zou op zich al een reden kunnen zijn om de dagelijkse gang van zaken om te gooien in het Hoeckse.

Hoeckse zondag

En het is wit in het Hoeckse vanmorgen waardoor het weidse nog meer wordt benadrukt doordat alles in en in wit is. Zeker nu we een dag hebben voor bezinning in het Hoeckse kunnen we de vrijheid die we genieten en proeven. Ook al is het van korte duur want na vandaag rollen we weer in het keurslijf in het Hoeckse. Waar we dus alle vrijheid hebben maar deze elke keer ook weer inleveren om er de volgende keer weer van te kunnen genieten. Dit houd ons gretig maar is ook de reden dat we soms terugval kennen met een verlangen dat niet te stillen valt. En elke keer weer de onzekerheid dat het weekeinde niet genoeg is op weer op te laden in het Hoeckse. Waar we een zijn met de klei die ons heeft voortgebracht en ons laat aarde in roerige tijden. Vandaag ervaren we dat de te meer omdat alles om ons heen wit is en elke straaltje licht doet schitteren. Het Hoeckse heeft dan tijdens de wintermaanden geen veranderendlandschap door groei en bloei va de gewassen. Maar de elementen zorgen nu vooreen schouwspel dat ons op eenzelfde manier weet te pakken in het Hoeckse. Waarwe soms zelf zo in opgang dat elk besef van tijd en plaats verloren lijkt te zijn voor ons stervelingen. Op deze momenten zijn we een met het weidse en lijken wete vervloeien met het landschap om ons heen. En voelen we ons deel van het groter geheel zonder dat we nog ons eigen geluk na jagen in het Hoeckse. Anderen moeten daarvoor gaan mediteren of zich afzonderen van de menigte maar in het Hoeckse doen we dit op onze vrije zondag in de sneeuw. Diezelfde sneeuw zou niet meer dan een paar uur blijven liggen maar houdt ons geïntrigeerd tot halverwege de middag. Waarna het Hoeckse zich nogmaals transformeert in een andere omgeving waarin we de rest van de week zullen doorbrengen.

Hoeckse zaterdag

Is wakker worden in een koud Hoeckse waar het nu pas echt koud lijkt te worden zeker als we onze tenen buiten de dekens steken. Die tenen zijn dan ook vlugger weer onder de deken dan dat ze er onderuit waren deze morgen. Alle goede voornemens lijken ineens niet meer zo belangrijk en lijken weg te vloeien deze morgen. Maar goed we moeten er toch een keertje uit vandaag was het alleen al omdat we ook onze verplichtingen hebben in het Hoeckse. Dus waag ik de sprong in het diepe en moet ik ervaren dat het toch wel een beetje koud is dus ben ik er zo weer uit. Waardoor ik zelfs vlugger gedoucht en aangekleed ben dan op normale dagen. Eenmaal buiten lijk ik maar een ding te willen doen en dat is terug naar bed en uit de koude van het Hoeckse. Want ondanks dat de thermometer een temperatuur boven nul lijkt het buiten er ver onder te zijn. Althans voelthet of we de ergste koude van dit jaar ervaren in het Hoeckse vandaag. Maaralles lijkt veel erger dan het in werkelijkheid is wat dus te denken geeft. Hebben we ons de afgelopen jaren in het Hoeckse iets voor laten spiegelen wat veel minder ingrijpend is. Of wordt er ons nu net voor de kersdagen een worst voorgehouden om ons door de feestdagen heen te helpen. En zijn we hierdoor gewoon een onderdeel van een groter spel dat met ons wordt gespeeld in het Hoeckse. Zodat het duidelijk is hoe de pionnen in het veld staan in het Hoeckse en wat onze volgende stap is. Voor nu is alleen duidelijk dat we zo vlug mogelijk weer naar binnen willen uit de koude. Maar of dit ook de stap is die verwacht wordt en die we moeten maken in het Hoeckse. Is een vraag die pas zal worden onthult aan het einde van het spel in het Hoeckse.

Hoeckse vrijdag

Is een eentje waarbij krabben gewenst is in het Hoeckse waar het net boven nul is als we naar buiten stappen. Onderweg is alles nog wit van de vorst dus niet van de sneeuw maar niemand lijkt daar echt van onder de indruk. En dat ondanks dat er op sommige stukken best wat gladde plekken tussen zitten waar mensen dan weer een beetje van schrikken. Maar al met al lijkt niemand echt brokken te maken waardoor ik toch heelhuids het kantoor weet te bereiken. Eenmaal op kantoor lijkt het eerst lekker warm maar na een uurtje achter het bureau begint het wel wat frisser te worden. Waardoor het werken niet als aangenaam kan worden ervaren voor de meeste van ons. En als een stapje bij dan ook niet zorgt dat we het warmer krijgen begint het te moren en willen we het liefst naar huis om op te warmen. Alleen is er vandaag een kerstborrel met walking diner iets wat we niet kennen in het Hoeckse. Maar waar we wel nieuwsgierig naar zijn en de kersttoespraak voor lief willen nemen in het Hoeckse. Eenmaal op de locatie moeten we ons eerst door de toespraak heen zien te wormen als dan eindelijk het eerste hapje. In onze onschuld denken we dan nog dat dit het voorafje is dus dat het echte lopende diner nog komt. Maar na meer dan een uur blijkt het alleen te blijven bij kleine hapjes die ook nog in willekeur worden geserveerd. Waardoor niet veel later de geel honger lijkt toe te staan een afwijking die al jaren leek uitgebannen in het Hoeckse. Maar vandaag weer de  kop opsteekt en wel tijdens onze kerstborrel niet veel langer begint de uitloop. Iedereen lijkt er liever een drive true diner van te willen maken ook al moet men daarvoor het Hoeckse uit. Maar als je eenmaal honger hebt gelden er geen eiland grenzen meer en ga je tot het gaatje voor een goed stukje vlees in het Hoeckse.

Hoeckse donderdag

Is weer een dag dichterbij het weekeinde in het Hoeckse enook een dag waarop krabben optioneel is dus hebben sommige het geluk dat ze zoweg kunnen rijden. Maar niet iedereen lijkt zo gelukkig dus moet er hier endaar toch worden gekrabd in het Hoeckse. Waar het verder eigenlijk best te doenvalt op de weg is het niet te druk en de temperatuur valt eigenlijk best mee.Dus zijn we ook redelijk vlug op het werk waar alles van gisteren op ons ligtte wachten. Jammer dat het schijnbaar te koud was voor de kabouters om te gaanwerken. Hopelijk zijn ze nog niet in de winterstop gegaan anders blijft er welheel veel werk liggen. Zeker met de laatste drie feestdagen van dit jaar in hetverschiet is de tijd maar beperkt in het Hoeckse. Wat betekend dat er een tandjebij moet alleen ben je nooit zeker zijn dat andere dat ook zo zien. Want alsofik soms met beren en egels werk die zich voorbereiden op het hiberneren en lijktniemand anders de noodzaak te zien. Wat dus betekend dat ik twee keuze heb mijvoegen bij de beren en de egels of mij als eenling voor mijn taak in hetHoeckse stellen. Eigenlijk best zware kost voor een donderdag in het Hoecksedus besluit ik er eerst nog een nachtje over te slapen. En vandaag de dingen tenemen zoals ze op mijn pad komen en dan bedenken hoe ik ze zal aanvliegen. Ietswat eigenlijk veel lijkt als het leven bij dag die veel besproken wordt door defilosofen. Het heeft dus veel weg van de gezegde pluk de dag en dan zien wemorgen wel weer verder in het Hoeckse. Iets wat in dit geval er voor zorgt dat de druk niet meer op het werk komt te liggen in het Hoeckse.

Hoeckse woensdag

En dat is wenen in het Hoeckse wakker worden met ijsbloemen op de ramen en bevroren ramen rondom bij de auto’s op de parkeerplaats. Dat wordt haasten om toch nog op tijd te zijn deze morgen maar eerst douchen en ontbijten. En zoeken naar de ijskrabber die niet meer in de auto ligt maar ergens in huis, maar waar. Na even wat tieren en een paar heldere momenten weet ik de ijskrabber dan toch te vinden. Zodat ik met frisse tegenzin naar buiten kan om de komende 20 minuten door te brengen in de frisse lucht in het Hoeckse. Waar ik niet de enige ben die moet krabben maar waar sommige gaan voor een andere methoden namelijk de auto starten en de verwarming aan. Ook zie je sommige mensen hannesen met een spuitbus deicer die niet veel later in de vuilbak beland. Maar alles is beter dan een pannetje warm water welke door de schrikreactie zorg voor een gescheurde voorruit. Het Hoeckse wordt langzaam wakker en ik moet verder over de wit uitgeslagen klinkers die optisch zorgen voor voorzichtigheid. We gaan dus met gepaste spoed naar het werk zonder te veel ander verkeer op de weg immers is iedereen net een kwartiertje later. Gelukkig weet ik zonder schade kantoor te bereiken waar alle ruiten zijn beslagen dus de kachel brand. Eenmaal binnen voelt het toe een beetje koud aan maar dat is waarschijnlijk omdat ik met de verwarming op vol ben komen aanrijden. Alles wijst er namelijk op dat het best aangenaam is te weten 21 graden wat de vraag oproep hoe warm het in de auto was. Niet echt oplet toen ik vanmorgen door het Hoeckse naar het werk ben gereden vanmorgen. Gelukkig lijkt het erop dat we vanavond niet hoeven te krabben in het Hoeckse. Nu maar hopen dat we morgen ochtend weer niet voor een verrassing komen te staan in het Hoeckse.