Hoeckse maandag
En het weer is dan wel zacht in het Hoeckse maar daarbij regent het ook de ene keer hard de andere keer zachtjes. Soms zelf zo hard dat we verlangen naar het liedje zachtjes tik de regen tegen het zolderraam in het Hoeckse. Was het alleen maar omdat we somber worden van al dat water dat uit de hemel komt vallen in het Hoeckse. Waar we na het sluiten van al het luchtverkeer met het verenigt koninkrijk nu ook niet meer met de trein en boot kunnen vanuit het Hoeckse. En als klap op de vuurpijl blijkt er zelfs nog een gevaarlijkere variant te zijn in Zuid Afrika die het Hoeckse zou kunnen bereiken. Even lijkt het of dat we een negatieve spiraal zijn beland en hulpeloos toe moeten kijken in het Hoeckse. Zouden we nu bij de pakken neer gaan zitten dan duurt het niet lang voor we in een depressie belanden in het Hoeckse. En dan heb ik het niet over de depressie die ons de god gehele dag al regen brengt in het Hoeckse. Nee we zouden na maanden van opsluiting en sombere feestdagen een lichtpuntje hebben aan het einde van de tunnel in het Hoeckse. Maar nu ineens lijkt de kans dat we tot aan dat licht puntje gaan komen wel heel ver weg in het Hoeckse. We moeten we zelfs rekening mee houden dat er helemaal geen lichtpuntje meer is voor de meeste van ons in het Hoeckse. Omdat het licht misschien wel een fata morgana is geweest en ons een masker is voorgehouden in het Hoeckse. En hoe kan het dan dat er in het chinese Wohan gaan sprake meer is van enig teken van de pandemie en in het Hoeckse wel. Of leven we tegenwoordig in een wereld die vele gezichten heeft en wij in het Hoeckse nooit het ware gezicht zien.