Hoeckse zaterdag
En gelukkig is vandaag de laatste dag van het jaar en kunnen we hierna weer opnieuw beginnen in het Hoeckse. Want ondanks dat we dit jaar zoveel mogelijk hebben gelaten lijken we de eindlijn maar net te halen in het Hoeckse. En dat terwijl we in en voor de pandemie makkelijk rond konden komen van wat we hadden in het Hoeckse. Dat is nu niet meer het geval en daardoor zijn er heel veel mensen met een kort lontje in het Hoeckse. Die het soms niet meer weten hoe ze de eindjes aan elkaar moeten knopen met wat er is in het Hoeckse. En dan te bedenken dat er in deze tijden ook steeds meer mensen zijn die het licht in een anders ogen niet meer gunnen in het Hoeckse. Zij hebben een waas voor hun ogen en dienen alleen hun eigenbelang in deze roerige tijden in het Hoeckse. Voor hen zou er alleen een goed uiteinde zijn als ze alleen overblijven in het Hoeckse en ze het rijk voor zichzelf hebben. Deze geestelijk onvolwassenen hebben heel hun leven geleefd gebukt onder een minderwaardigheidscomplex in het Hoeckse. Wat ze maar al te graag projecteren op anderen in hun omgevingen zonder rekening te houden met de regels in het Hoeckse. De regel leef en laat leven is dan ook niet aan hen besteed en zal ook niet vertegenwoordigd zijn in hun denken in het Hoeckse. Al lijken ze wel te leven voor de korte termijn omdat hun vermogen de lange termijn te zien onder ontwikkeld is in het Hoeckse. De langste termijn in hun gedachte is de volgende pauze of bak koffie die zorgt voor een nieuw idee in het Hoeckse. Deze zombies lijken zich te laven aan de ellende die ze bij hun daden kunnen veroorzaken voor anderen in het Hoeckse. Iets wat zonder tegen gewicht zal lijden tot ontwrichting van andere levens in het Hoeckse zonder er over na te denken.