Hoeckse donderdag
Is een dag die we beginnen met een zonnetje ook al is dat te wijten aan het feit dat we uitslapen vandaag in het Hoeckse. Even een dag helemaal niets behalve de tandarts die we over een uurtje hebben gepland in het Hoeckse. Dat betekent dat we er toch uit moeten om op tijd te komen en niet de gehele dag in bed blijven liggen in het Hoeckse. En zoals altijd als we een afspraak bij de tandarts hebben voelen we ook altijd wel ergens iets aan een tand of een kies in het Hoeckse. Dat zorgt er ook altijd voor dat we wat stil binnen komen bij de tandartsassistente in het Hoeckse. Die altijd weer vraagt of we ergens last van hebben of medicijnen gebruiken voor weet ik wat in het Hoeckse. Achter in mijn hoofd speel ik dan met de gedachte haar te vragen wat ze kan aanbevelen in het Hoeckse. En hoor ze dan ook steevast zeggen paracetamol of dat we daar een deuk mee in een pakje boter slaan in het Hoeckse. Maar goed dat de werkelijkheid een stuk stiller en bescheidener is in de wachtkamer bij de tandartsassistente in het Hoeckse. Gelukkig is ook dit keer het verlossende woord geen gaatjes alleen een beetje tandsteen in het Hoeckse. En zucht van verlichting maakt zich meester van mij al die pijntje die ik vanmorgen voelde blijken Falls alarm in het Hoeckse. En binnen 20 minuten sta ik weer buiten op straat met een halve dag vrij te besteden in het Hoeckse. Wat we allemaal zouden kunnen doen met deze halve dag flitst door mijn gedachten in het Hoeckse. Alleen lijkt de helft van de dingen waar ik aan denk geen kans van slagen te hebben in het Hoeckse. Simpel en alleen al omdat we nu eenmaal zuinig aan doen voor de feestdagen en dus niets over hebben in het Hoeckse.