Hoeckse donderdag
Geeft ons een dag vol bloeiweer in het Hoeckse waar behalve de temperatuur ook de bloeddruk van sommige inwoners stijgt. Ware het alleen al voor het uitzicht vanaf het terras op de dames die onderweg zijn naar het water. Want behalve dat het echt bloeiweer is heeft het buitenwater ook nog een aangename temperatuur. Waardoor je op elk strandje zonder eerst te voelen het water inspringen en een baantje trekken. En als je een beetje slim bent blijf je nog even in het water tot dat je een Betje bent afgekoeld. Dit omdat de meeste warmte op het strandje zich naar onderen lijkt te hebben verplaatst. Of de warmte nu helemaal kan worden omschreven als veroorzaker van deze toestand is bedenkelijk. Het toch wel aantrekkelijk uitzicht op de zonbaadsters op het strand in het hoeckse kan zeker ook een bijdrage hebben geleverd. Gelukkig blijven de meeste mannen lang genoeg in het water om eventuele verwarring te voorkomen. En omdat het Hoeckse nu eenmaal een eiland is is er aan water rond in het Hoeckse geen gebrek. Iets wat op dagen soms betekend dat veel van haar inwoners de waterkant opzoeken. Waar soms de zelf meegebrachte etensware worden genuttigd en een andere keer wordt aangeschoven bij een culinair hoogstandje. En de oogst in volle gang is kunnen de meeste producten zo van het land op het bord belanden. Met een goed stukje vlees op je bord en het zonnetje in het gezicht of op de rug schaakt alles naar meer. En doet het Hoeckse zijn naam als het weidse paradijs eer aan. Met al deze plus punten zou je verwachten dat drommen mensen zich een weg banen naar het Hoeckse. Maar dat lijkt tot op heden zeker niet het geval in het best bewaarde eiland van het land. Het Hoeckse genieten is daartoe behouden voor haar inwoners en een klein gezelschap van genieters.