Hoeckse donderdag
En ondanks dat de griep het Hoeckse zou hebben verlaten heeft het grote temperatuurverschil er toch voor gezorgd dat een lichte verhoging met keelpijn op de loer ligt. Iets wat normaal toch de tekenen zijn van de griep maar in dit geval hopelijk een kauwtje. Wat zich in de mooie dagen meester heeft gemaakt van mijn gestel toen ik door de euforie niet goed oplette. Of gewoon te onbezonnen heb genoten van het weer wat voorhanden was gewoon genieten. Iets waar de gemiddelde inwoner van het Hoeckse niet vies van is en waarvan we weten dat er soms consciënties aan kleven. Echter in de meeste gevallen ontspringen we de dans omdat de Hoeckse genen nu eenmaal zijn gezegend met een robuuste kern. Die er in de nacht voor zorg dragen dat alles wat er niet thuis hoort in het lichaam wordt aangepakt en afgebroken. Al hebben we soms wel het idee dat het op het gebied van vet reserves niet helemaal is wat het moet zijn. Maar dat komt in een paar generaties ook wel weer goed. Want de hele zware arbeid is nu grotendeels verdwenen en we kunnen nu met minder goed functioneren. Eigenlijk lijkt het er dus op dat een hoog BMI gelijk is aan te eentonig werk in het Hoeckse. We verbranden nu eenmaal veel minder vetten met het werken in een kantoor, magazijn of werkplaats. Waardoor we in het weidse van het Hoecke langzaam een zeker terug zouden moeten naar kleinere porties. Die voedzaam genoeg zijn om ons gedurende een dag in het Hoeckse op de been te houden. Maar daar zit nu net de kink in de kabel in het Hoeckse hebben we ook mindere tijden gekend. Toen grote borden met eten niet van zelfsprekend waren. En als er dan overvloed is dan probeer je toch een klein voorraadje aan te leggen voor slechteren tijden in het Hoeckse.