Hoeckse zondag
Begint met een klein zonnetje en heel veel hoop op een goede afloop van een wedstrijd die als een siddering door het Hoeckse waard. En niemand lijkt daar maar iets over te willen zeggen en in alle stilte wachten we af. Vanmorgen zal er vast nog wel een schietgebedje worden gedaan en de kerken zitten vanmorgen voller dan normaal. Alles om de goden gunstig te stemmen voor de wedstrijd die om half drie begint. En tot die tijd is het weidse van het Hoeckse een oase van rust waar hier en daar mensen lopend naar de kerk gaan. Terwijl andere de auto nemen die gisteren nog is gewassen en in de was gezet. Niemand lijkt zeker te zijn tot dat de klok tien minuten over half drie aangeeft en het Hoeckse weer tot leven komt. De zon breekt gelijk door en de warmte doet je geloven in een mooie afloop met een warm gevoel. Nog geen tien minuten later kolkt het Hoeckse pas echt bij de twee nul lijkt niets meer het kampioenschap in de weg te staan. En de enkeling die de wedstrijd nog in het Hoeckse niet had gekeken wordt bevangen door het virus. Niet veel later lijken de meeste kernen te zijn verandert in een kolkende massa die extra wordt opgezweept door de warmte van de zon. Het is alsof men vleugels krijgt en boven de kuip de wedstrijd mee beleeft. Maar ook de verstokte Ajax fans lijken een draai van 360 graden te maken of dit door de warmte komt of door een ommezwaai is dan nog onduidelijk. Het lijkt soms wel even of ze met hun hoofd al bij de europa cup zitten en alle hoop hebben laten varen op een landskampioenschap. Gelukkig is het Hoeckse vergevingsgezind en kan menig fan zijn verkeerde keuze zelf verwerken. In het weidse van het Hoeckse is daarvoor genoeg plek zodat niemand je hoeft te storen.