Hoeckse woensdag
Op deze koude dag in het weidse van het Hoeckse lijkt het laatste beetje warmte van de zon van afgelopen weekeinde om lichaam. En ondanks dat de temperatuur weer iets is gezakt lopen de meeste van ons nog zonder jas over straat. Maar eigenlijk verlangen we met zijn alle naar een warm vest of een jas voor wat warmte. Maar we lijken de hoop nog steeds te hebben dat de temperatuur in de loop van de dag zal stijgen. Helaas moeten we dat bekopen met een koude rilling gedurende de dag op kantoor. Omdat de centrale verwarming nog niet bijspringt terwijl de gevoelstemperatuur dat wel zou vereisen. Goed dat we morgen met de kennis van vandaag waarschijnlijk morgen wel een vest of jas zullen dragen in het Hoeckse. Om zo een beetje warm te blijven achter het bureau waar de enige warmte lijkt te komen van opstaan en heen en weer lopen. Wat op de afgelegde afstanden niet eens genoeg warmte creëert om even bij te warmen. Waardoor een kop warme soep voor meer warmte zorgt dan een hele dag werken op kantoor. Eigenlijk lijkt het werken op kantoor niet iets te zijn waar we in het Hoeckse voor zijn gemaakt. Omdat we gedurende de eeuwen hiervoor noeste arbeid verrichten op het land en later in de schuren op de boerderij. Deze zware lichamelijk is nu nog terug te zien in de bouw van de Hoeckse mannen, Die lijken te zijn uitgerust met brede schouders op de last van het zware werk in het Hoeckse te kunnen dragen. Zelf nu het grootste gedeelte van de inwoner het zware werk ver achter zich hebben gelaten. En nu de dag doorbrengen met het administreren van de goederen die het Hoeckse in en uit gaan. Tel daarbij op de mensen die werken in ondersteunende functies en slechts een derde van de inwoners werkt nu nog in het Hoeckse.