Hoeckse dinsdag
En wederom hebben we een koude nacht achter de rug en worden we wakker in het Hoeckse met vocht op de ramen. Eenmaal onderweg blijkt dat veel mensen een beetje de gang verliezen in het Hoeckse. Waardoor we net iets langer in een rijtje aan een door het Hoeckse toeven op weg naar het werk. Gelukkig hebben we niet echt veel haast vanmorgen en lijken we te berusten in de feiten voorhanden. Eenmaal op het werk zijn we al gauw vergeten dat het allemaal niet zo soepel verliep en we iets later zijn begonnen. Halverwege de ochtend gaat dan als beloning de zon schijnen en voelen we ons steeds beter door deze onverwachte bonus. De warmte van de zon is nog niet echt sterk maar de warmte die we achter glas voelen is best aangenaam te noemen. En zo wordt een dag met een slecht begin in het Hoeckse gedurende de dag steeds een stukje beter. Waardoor we toch nog hoop houden dat het gauw beter wordt en vooral lichter en warmer. En omdat de donkerste dag alweer achter de rug hebben moet dat eigenlijk vanzelf gaan. Echter het lijkt zo langzaam vooruit te gaan en ons verlangen is zo groot naar warmte en licht. Zeker nu we een paar koude dagen achter de rug hebben en smachten naar meer warmte en geborgenheid in het Hoeckse. Iets wat eigenlijk haaks staat op het seizoen waar we ons in bevinden. En mede de oorzaak waarvoor zoveel mensen de zon op lijken te hebben gezocht tijdens de afgelopen feestdagen. Maar eenmaal terug wordt je wel met de neus op de feiten wordt gedrukt in het Hoeckse. En dat kan voor diegene die dus ook echt in de zon hebben vertoeft best een beetje tegen vallen. Gelukkig is er dan het weidse van het Hoeckse dat ons blijft verrassen en ons op andere gedachten brengt.