Hoeckse zaterdag
Is wakker worden in een wit Hoeckse waar de sneeuw van gisterenavond is blijven liggen en de kinderen dus vroeg op zijn. Maar het is nog wel erg koud buiten althans zo voelt het voor diegenen die mee naar buiten gaan. Waar er flink op los wordt gegaan met de slee die iedere keer de dijk op wordt gedragen om binnen enkele seconden weer onderaan de dijk te staan. Een bezigheid die dus door het heen en weer rennen zelf voor voldoende warmte lijkt te zorgen. Waardoor de koude in het Hoeckse verdwijnt in de achtergrond en pas weer wordt ervaren als er moet worden gegeten tussen de middag. Een maal aan de lunch blijken we weer te ontdooien en gaat het gezicht en de oren een beetje gloeien. Zo zijn we er weer gezond uit als we het Hoeckse weer ingaan om de laatste winter activiteiten te ondernemen. Van een temperatuur boven nul is nog steeds geen sprake maar gedurende de middag warmt het langzaam op en zie de eerste tekenen van dooi. Jammer voor de sneeuwpret in het Hoeckse die deze keer van korte duur was maar waar we van hebben genoten. En tegen het einde van de middag is eigenlijk de meeste energie verbruikt en kunnen we de dag bij de kachel evalueren. Hoe we deze dag morgen moeten toppen in het Hoeckse blijft nog even de vraag maar we lijken vanavond wel goed te gaan slapen. Want zelf nog voor het avondeten lijken we langzaam weg te zakken in een klein middag dutje. En alsof het lot het wil schieten we net voor het avondeten wakker zodat we gelijk aan kunnen schuiven. Om zo een mooie maar intensieve dag in het Hoeckse kunnen afsluiten met een goede maaltijd. Ook al hebben we geen erwtensoep maar kippensoep met vermicelli en een braadkip. De maag is ook deze keer weer rijkelijk gevuld als we de tafel verlaten in het Hoecke.