Hoeckse vrijdag
Vandaag kleurt het Hoeckse goudkleurig over de percelen wintertarwe is de kleur van zomergoud alweer zichtbaar. De wintertarwe kleurt geel en dat is meestal de opmaat naar meer, al moeten we nog tot augustus wachten voor de oogst. Nu alleen hopen dat de prijzen voor de nieuwe oost net zo goed zijn als de prijzen die in januari van dit jaar werden betaald. Toen de prijs voor wintertarwe de grens van 200 euro per ton aanraakte en dat alleen omdat de kwaliteit van de Europese tarwe beter is dat die uit Rusland, Oekraïne en Brazilië. Over kwaliteit hebben we dus niet te klagen in het Hoeckse het probleem zit dat waarschijnlijk meer in de kwantiteit. De hoeveelheid van iets kan je dus gelukkig maken of juist het tegenover gestelde. Nu weet ik zelf wel dingen waar ik in een grotere hoeveelheid gelukkiger van wordt. Een aantal van die dingen heeft wintertarwe als basis element maar er is nog meer waar ik gelukkig van wordt wat in oorsprong ook een basis heeft van wintertarwe. Eigenlijk kun je dus zeggen dat de kwaliteit van de wintertarwe aan de basis staat van de kwaliteit van mijn leven. Dan ga je toch anders kijken naar een akker vol wintertarwe als je er langs rijdt. In eerste instantie zie je al die witte zomerbiertjes die er van kunnen worden gebrouwen. Maar je geniet past echt van een wit zomerbiertje als je in goed gezelschap bent en ook daar heeft de wintertarwe ook weer een link. Niet te vergeten dat je vanaf je stoel, in een koelbriesje met je witte zomerbiertje ook wel een leuk uitzicht kan waarderen. En als je een beetje aan het genieten bent wil je er ook wel iets bij eten. En zo blijkt dat je dag in het Hoeckse aan meer dan één manier gelinkt is aan de wintertarwe. De wintertarwe die nu geel kleurt en het Hoeckse landschap voorziet van zijn gouden randje.