Hoeckse maandag
Is veel te vroeg wakker worden en daarna terug gaan slapen om het bijna te verslapen in het Hoeckse waar het best koud is geworden. En door de haast die bijna verslapen met zich meebrengt zijn we dus ook niet gekleed op de koude in het Hoeckse. Waar het ook nog eens drukker is doordat de herfstvakantie er weer opzit en iedereen weer naar school gaat. Het zou wel er aangenaam zijn als we nu ook een weekje rust zouden hebben om de verschrikkingen van vorige week te kunnen verwerken. En dan te bedenken dat wij de kinderen maar een weekje hadden en ze tot aan de kerst voor rekening van de meesters en de juffen zijn. Gelukkig hebben zij er geld bij gekregen en hoeven we ons niet druk te maken over eventuele stakingen in het onderwijs. Anders zou ik niet weten hoe we het allemaal zouden moeten doen in het Hoeckse want kinderen en werk combineren echt niet. Gelukkig is het thuiswerken bij het bedrijf waar ik werk tot een minimum beperkt en is de kans dat werk en kinderen worden gecombineerd heel klein. Vroeger hadden we dat probleem in het Hoeckse niet toen zorgde moeder de vrouw voor de kinderen en waren de manen een week van huis. Nostalgie zullen de meeste zeggen echter ook een van de pluspuntje van de oude tijden in het Hoeckse. En een verlangen wat bijna te proeven is als we een weekje herfstvakantie achter de rug hebben in het Hoeckse. Gelukkig heb ik nog niet alle vrije dagen voor dit jaar opgenomen maar er wordt verwacht dat ik die met de kerst opneem. Iets wat na de afgelopen week voor mij geen gelopen race is in het Hoeckse. Aangezien de dagen dat ik niet helemaal afgedraaid was op een hand te tellen waren. Alleen de absolute rust van het weidse me weer tot rust zal kunnen brengen in het Hoeckse.