Hoeckse zondag

En het is wit in het Hoeckse vanmorgen waardoor het weidse nog meer wordt benadrukt doordat alles in en in wit is. Zeker nu we een dag hebben voor bezinning in het Hoeckse kunnen we de vrijheid die we genieten en proeven. Ook al is het van korte duur want na vandaag rollen we weer in het keurslijf in het Hoeckse. Waar we dus alle vrijheid hebben maar deze elke keer ook weer inleveren om er de volgende keer weer van te kunnen genieten. Dit houd ons gretig maar is ook de reden dat we soms terugval kennen met een verlangen dat niet te stillen valt. En elke keer weer de onzekerheid dat het weekeinde niet genoeg is op weer op te laden in het Hoeckse. Waar we een zijn met de klei die ons heeft voortgebracht en ons laat aarde in roerige tijden. Vandaag ervaren we dat de te meer omdat alles om ons heen wit is en elke straaltje licht doet schitteren. Het Hoeckse heeft dan tijdens de wintermaanden geen veranderendlandschap door groei en bloei va de gewassen. Maar de elementen zorgen nu vooreen schouwspel dat ons op eenzelfde manier weet te pakken in het Hoeckse. Waarwe soms zelf zo in opgang dat elk besef van tijd en plaats verloren lijkt te zijn voor ons stervelingen. Op deze momenten zijn we een met het weidse en lijken wete vervloeien met het landschap om ons heen. En voelen we ons deel van het groter geheel zonder dat we nog ons eigen geluk na jagen in het Hoeckse. Anderen moeten daarvoor gaan mediteren of zich afzonderen van de menigte maar in het Hoeckse doen we dit op onze vrije zondag in de sneeuw. Diezelfde sneeuw zou niet meer dan een paar uur blijven liggen maar houdt ons geïntrigeerd tot halverwege de middag. Waarna het Hoeckse zich nogmaals transformeert in een andere omgeving waarin we de rest van de week zullen doorbrengen.