Hoeckse vrijdag
Is wakker worden in een wit Hoeckse waar toch meer sneeuw is gevallen dan waar we op gerekend hadden. Maar geen reden om gelijk in paniek te raken immers de sneeuw zit niet vat gevroren maar ligt los op de auto. Zonder veel moeite vegen we dan ook de sneeuw van de auto om aan onze laatste werkdag van de week te beginnen in het Hoeckse. Waar de vrijdag ook de eerste dag is van alweer de tweede maand van het nieuwe jaar is. Een jaar dat ander lijkt te beginnen dan vorige jaren echter kunnen we daar nog geen consequenties aanhangen. Daarvoor is het gewoon nog te vroeg in het nieuwe jaar wat tot op heden onverstelbaar is gebleken. Hierdoor hebben we alle weersoorten al gehad en mogen we steeds weer aan iets anders proeven. Het Hoeckse lijkt zich opnieuw te hebben uitgevonden en bezig met het verkennen van de grenzen. Een soort pubertijd die er voor zorgt dat veel van de voorspellingen niet uit kommen en codes ten onrechte worden uitgegeven. Het Hoeckse kende al een code oranje en een code geel die heel anders uitpakten op de dag zelf. Hoe moeten we dan in de komende maanden voorkomen zodat de bewoners het vertrouwen verliezen. Soms lijkt het wel of alles anders is dan eerder gedacht in het Hoeckse. Eigenlijk is het weer net zo onbetrouwbaar als de beloften die politieke partijen doen bij verkiezingen. Zou dan het weer in het Hoeckse gewoon politiek zijn geworden de afgelopen jaren. En dus niet meer voorspelbaar en een onderdeel van een theaterstuk die we elke keer krijgen voorgeschoteld. Iets wat ons voorogen wordt gehouden in de hoop dat we daarmee een gedeelte van onze vrijheid willen inleveren. Diezelfde vrijheid die niet te pakken is in woorden of een begrip in het Hoeckse. Was het alleen maar omdat we ten alle tijden het weidse kunnen ervaren in het Hoeckse.