Hoeckse zondag
Wakker worden op nog een mooie ochtend in het Hoeckse laat ons nadenken over hoe we het Hoeckse hebben verandert. En hoe we het Hoeckse de afgelopen jaren glad getrokken zodat we meer opbrengst konden halen uit de landerijen. Hierbij hebben we de kleurenpracht van het Hoeckse uit vervlogen tijden uit het oog verloren. En we realiseren ons dat we de kleurenpracht missen en het dansen van de vlinders in de zon zijn vergeten. We hebben ons Hoeckse langzaam en zeker gestroomlijnd en omgevormd naar wat het tegenwoorden is. Maar het is no niet te laat we kunnen onze imperfecties nog omzetten naar pareltjes van kleur en bezigheid. Het Hoeckse met de kleuren van uitgestrekte bloemen velden die worden bevolkt door insecten en vlinders. Waardoor we ons maar blijven verbazen over de veelvoudigheid van onze natuur. Diezelfde natuur die we hebben overwonnen met onze dijken en molens. Heeft ook een andere kant de kant die we door wantrouwen niet lijken te kennen. Want als we eenmaal door dit wantrouwen heen prikken blijken onze ideeën niet zo heel veel anders. En kunnen we best leven met wat kleine veranderingen die nodig zijn om het Hoeckse weer open te stellen aan kleur en pracht. Diezelfde kleur en pracht die vroeger van zelfspreken leek te zijn voor ons in het Hoeckse. Wanner hebben we voor het laatst meer dan vijfsoorten vlinder gezien in onze tuinen in het Hoeckse. Hebben we geen erg gehad in de inpakt van ons handelen en onze drang naar perfectie. Maar gelukkig is niet alles verloren en kunnen we met kleine opofferingen dingen ongedaan krijgen in het Hoeckse. Omdat we beter overweg kunnen met veranderingen en de dingen die daarbij horen. Zelfs al zou er maar een iemand in het Hoeckse die alles over een ander boeg zou gooien. Om zo de sleur te doorbreken waarin we ons bevinden maakt dat dus een verschil voor ons allemaal in het Hoeckse. fffffffffffffff