Hoeckse donderdag
Is dan de eerste van de warme dagen naar ons lange weekeinde en de dag dat we ons in het Hoeckse opmaken voor een spektakel in Dordrecht. Waar een van de zwaarste uitvoeringen van de Passion want iedereen weet immers hoe dichter bij Dort hoe rotter het wordt. Een oude volkswijsheid in het Hoeckse die al eeuwen zorgt voor een balans tussen de stad en het eiland. Want ook al worden we overspoeld met de randverschijnselen van de stad we weten dat daar alles niet rozengeur en maneschijn is. Waardoor de jongeren liever in het Hoeckse blijven dan hun vertier in Dordrecht te zoeken. En dan ben je ook dankbaar dat iets zo ouderwets als een oude wijsheid er voor zorgt dat onze kernen leefbaar blijven. Ook al betekend de kil tunnel heeft gezorgd voor een vaste verbinding waardoor het volk ook in de nacht ons kan bezoeken. En de deuren in het Hoeckse niet meer open kunnen blijven gedurende de dag en de nacht. Immers het mijn en dein is een begrip wat niet helemaal is doorgedrongen tot de stad. Waardoor er soms dingen opeens opduiken op een andere locatie en achter een andere deur. Daarbij wordt dan gerekend op een gedeelte van de Hoeckse inwoners wat zijn wang toekeert na de eerste keer. Maar ook dat lijkt nu langzaam te veranderen en het toe keren van de andere wang is niet meer oneindig in het Hoeckse. Ook al zijn we nog niet zover als in vroegere tijden toen er nog tand on tand werd gestreden. Die tijd hebben we achter ons gelaten en dat moet ook maar zo zijn met een frisse blik naar de toekomst. Een toekomst waar er een plek is voor een ieder alleen niet allemaal op dezelfde grond. Nu nog een tunnel die gedurende hoge nood vol water kan worden gezet ter bescherming van het Hoeckse.