Hoeckse maandag
Is weer wenen in het Hoeckse waar we niet echt klagen maar ook niet echt in onze nopjes zijn met wat we krijgen. Maar goed het kan niet altijd hosanna zijn in het weidse van het Hoeckse waar zoveel andere dingen de moeite waard zijn. En dan te bedenken dat de zwaarste dag van het jaar alweer achter ons ligt in het Hoeckse. Zijnde Moederdag de dag waarop er een keuze moet worden gemaakt waar naartoe te gaan of anders wie te bellen en wanneer. Een van de zwaarste dagen van het jaar en ook de dag die je het liefst zonder kleerscheuren door wilt komen in het Hoeckse. Ook al betekend dat vandaag doodste stilte omdat niet alle genomen beslissingen van gisteren in goede aarde zijn gevallen. En dan vraag je, je af of er eigenlijk wel een goede beslissing te nemen is in het weidse van het Hoeckse. Want we lijken het eigenlijk altijd fout te doen en dat heeft consequenties die we daarna moeten ondergaan. En dan blijkt zelf het Hoeckse soms te klein en worden gedurende een bepaalde periode gewoon genegeerd. Ook al is dat in onze eigen woning op onze bank en in ons bed wat dan even mijn lijkt te worden in het Hoeckse. En op zulke dagen lijkt ook advies inwinnen bij anderen niet altijd het gewenste effect te hebben. Dus is het beste gewoon de bui af te wachten en te hopen dat deze weer vlug voorbij trekt. Iets waar het Hoeckse normaal uiterst geschikt voor is door het weidse van het landschap. Waardoor de wind vrij spel heeft op de elementen waardoor deze verwaaien of gewoon verplaatst worden. In beide gevallen genoeg om de lucht te doen klaren in het Hoeckse. Waar samenleven soms ook wel eens gebeurt met een wat grotere afstand tussen elkaar maar nog binnen de kaders van het Hoeckse.