Hoeckse zaterdag
Leert ons eens te meer dat er meer is als werken in het Hoeckse al werken we op deze eerste dag van het weekeinde best hard. Want we moeten het werk van twee dagen in die ene dag proppen en daarbij ook nog sporten in het Hoeckse. En omdat het weer ook nog mee zit, zouden we dus eigenlijk de hele dag niets doen en in het zonnetje zitten in het Hoeckse. Maar dat zou dan betekenen dat we morgen geen boodschappen meer in huis hebben en bij verstek de geplande wedstrijden verliezen in het Hoeckse. Iets wat niet in onze aard zit want we willen nu eenmaal werken voor onze successen die niet komen aanwaaien. Of dat ook zorgt dat we de wedstrijden ook gaan winnen vanmiddag is nog geen zekere zaak voor de meesten van ons. Maar die ene wedstrijd in de week zorgt er wel voor dat we een uitlaat klep hebben na een week hard werken in het Hoeckse. Waar het werk op zich niet meer zo zwaar is als in vroeger tijden in het weidse van het Hoeckse. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat we tegenwoordig niet meer zo hard werken in het Hoeckse. Waar vroeger gedurende de wintermaanden soms geen werk was waardoor er maar 6 tot 9 maanden werk was. Tegenwoordig wordt er verwacht dat we elf van de twaalf maanden van het jaar werken voor een vast loon. Waarbij er geen prikkels meer zijn om te zoeken naar ander werk omdat we weten wat te doen en wanneer we dat af hebben in het Hoeckse. En van dat treintje stappen we niet gauw af in het Hoeckse omdat het niet stopt in het Hoeckse. Daarbij komen de verhalen van de stoomtram die vroeger in het Hoeckse reed en zijn slachtoffer kende. Waarbij het een ander uiteindelijk niet zorgde voor de neergang van de tram in het Hoeckse.