Hoeckse zondag
De rustdag die we nodig hadden in het Hoeckse maar ook de dag waarop we alles weer op de rails moeten krijgen. En dat is voor de een eenvoudiger dan voor de ander was het alleen maar omdat niet iedereen het weekeinde gebruikt om te rusten in het Hoeckse. Wat dan meestal betekend dat een rustdag niet genoeg is om alle schade te herstellen in het Hoeckse. Dus doen we er alles eraan om het beste uit de dag te halen in het Hoeckse zodat we enig teken van herstel zien voor de dag om is. Want een ding is zeker in het Hoeckse en dat is, dat de dag eindigt als de zon ondergaat in het weidse. En door de kortere dagen is dat veel eerder dan we gewent waren de afgelopen maanden in het Hoeckse. Waardoor de nieuwe werkweek dus ook eerder voor de deur staat en we weer gewoon aan het werk moeten in het Hoeckse. Eigenlijk zou het weekeinde gedurende de wintermaanden gewoon drie dagen moeten duren zodat we ons weer een beetje kunnen herstellen. Met de voeten in de klein van het Hoeckse weer aarden en daarna weer vooruit met een weidse blik. Die blik zorgt er dan gelijk voor dat we niet meer achterom kijken maar vooruit en aan de dingen die kunnen. Want er kan zoveel meer in het Hoeckse als we een beetje geheugen verlies zouden lijden in het weekeinde. Dan zouden we kunnen vergeten en vergeven en met een weidse blik om problemen heen kunnen kijken in het Hoeckse. Waar er eigenlijk geen grenzen zouden moeten zijn aan het denken in oplossingen in het Hoeckse. Maar dat zorgt soms voor een kader loos geheel omdat we de vrijheid niet goed in banen kunnen leiden in het Hoeckse. Laten we ons niet uit het veld slaan door het proces wat deze leer momenten met zich meebrengt in het Hoeckse.