Hoeckse vrijdag
Is wakker worden met het besef dat we het met uitbuiken niet gaan redden in het Hoeckse na de kerstdagen van dit jaar. En ook al hebben we nog een paar dagen voor we met de goede voornemens op de proppen moeten komen in het Hoeckse. Een ding lijkt zeker we zullen ons vanaf nu meer zo aten gaan in het Hoeckse, zeker nu we van de ene naar de andere kan van het bed lijken te rollen. Want hoe is het mogelijk drie buikmaten meer in slecht een avond en twee dagen in het Hoeckse wat hebben we verkeerd gedaan. Waar zijn we zo uit de bocht gevlogen en hebben de extra kilo’s vat op ons gekregen in het Hoeckse. Als we schoorvoetend uit bed weten te komen is het aanzicht in de spiegel er eentje die ons niet plezierig overkomt. Nee de eerste gedachte is dan we een geest in de spiegeldeur zien die wat hulp kan gebruiken in het Hoeckse. Maar als we dan langzaam en zeker bewust worden van het feit dat we het echt zelf zijn in het Hoeckse. Slaat de paniek toen en is de angst in onze ogen af te lezen, we twijfelen zelfs of het nog wel goed kan komen. En of we deze keer dan echt te ver zijn gegaan in onze eetverslaving waarbij genoeg nooit genoeg kon zijn in het Hoeckse. In alle overvloed lijken we te zijn ten onder gegaan in een zee van eten die ons heeft gesmaakt. Alleen hadden we ons meer moeten houden aan het feit dat elk pondje door het mondje gaat ook in het Hoeckse. Alle hoop is nu gevestigd op de laxerende werking van de oliebol voor oud en nieuw in het Hoeckse. Waardoor er hoop is op een verandering zonder dat we er te veel moeite voor hoeven te doen in het Hoeckse.