Hoeckse vrijdag
En we zijn weer een week verder in het nieuwe normaal in de corona tijd en langzaam en zeker lijken we onze draai te hebben gevonden in het Hoeckse. Alleen in dit nieuwe normaal zijn er ook dingen waar we nog niet gewent aan zijn in het Hoeckse. Hierdoor zijn er dingen die niet helemaal lekker lopen in het Hoeckse omdat het anders is dan normaal. Het nieuwe normaal wordt er dan gezegd en dat is een begrip waar we dan misschien ook nog aan moeten wennen in het Hoeckse. Al met al lijkt alles in het teken te staan van vernieuwing en dat is in alle taken van ons leven in het Hoeckse. Niet alle vernieuwingen zullen we voor zoete koek nemen en dat betekend toch nog een beetje strijd in het Hoeckse. Alleen lijkt deze strijd onder te sneeuwen in discussies over de manier van leven in het Hoeckse. Deze manier van leven wordt door sommige gezien als discriminatie terwijl het voor ons meer segmentatie is in het Hoeckse. Immers de structuur die het Hoeckse kent is al eeuwen oud en doorspekt van traditie die zorgt voor orde. Zo weet iemand die voor een dubbeltje geboren is dat hij nooit een kwartje wordt in het Hoeckse. Door de eeuwen heen was dit gewoon hoe dingen waren in het Hoeckse alleen lijkt daar nu een kentering in te komen in het Hoeckse. Dubbeltje willen kwartjes zijn en guldens rijksdaalders allemaal geen probleem alleen ontbreken de onderliggende groepen als iedereen een daalder wordt in het Hoeckse. Voor elk kwartje zijn er drie dubbeltjes nodige en voor de volgende nog twee en de daarop volgende weer drie en zo gaat het door in het Hoeckse. Waar we wel veel hectares hebben maar geen mensen om een dreigen te kort op te lossen in het Hoeckse. Iets wat er voor zorgt dat we mensen tevreden moeten houden met wat ze hebben Hoeckse zonder zich af te vragen hoe het anders kan.