Hoeckse zaterdag
Is net te warm om te blijven liggen en zeker te warm voor een lange broek om mee naar buiten te gaan in het Hoeckse. Wel merken we dat het vochtiger is dan de dag hiervoor en dat betekend dat we een plakkerige dag hebben in het Hoeckse. Wat er tevens voor zorgt dat we ons rustig houden en geen onnodige acties ondernemen in het Hoeckse. Gelukkig hoeven we niet veel vandaag in het Hoeckse dus bepalen we zelf hoe en wat vandaag. Iets wat niet vaak voorkomt omdat alles wel een doel of bestemming lijkt te hebben in het Hoeckse. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat we vandaag gewoon niks doen in het Hoeckse want dat zit niet in de aard van het beestje. En dan te bedenken dat we inmiddels alweer maanden leven in het nieuwe normaal en er langzaam aan lijken te wennen in het Hoeckse. Iets wat we niet hadden verwacht toen de maatregelen aan ons werden gepresenteerd in het Hoeckse. Waar we na het afkondigen van het sluiten van de cafés en kroegen verder niets meer hebben opgenomen door de schok in het Hoeckse. Alles waar we de hele week hard voor werken werd in een toespraak in een zin van ons afgenomen in het Hoeckse. Dat ook de dorpsfeesten, jaarmarkten en kermissen niet meer mochten hebben we niet eens meer gehoord in het Hoeckse. We waren immer collectief in een shock die we niet meer te boven dachten te komen in het Hoeckse. Even leek de klei onder onze voeten te zijn weggeslagen en leken we ergens in het luchtledige te hangen in het Hoeckse. Dat was de ene keer dat het weidse ons zorgen bezorgde in het Hoeckse omdat we geen horizon meer zagen. We leken even verdwaald in het oneindige zonder dat we ons nog konden vasten houden in het Hoeckse. Even waren we vrij maar in een ruimte die grenzen kende die we voelde of zagen in het Hoeckse.