Hoeckse donderdag
En op een of andere manier mist er wat deze morgen in het Hoeckse alleen lijken we niet te weten wat we missen. Nog langer in bed blijven liggen gaat daar geen verandering in brengendus gaan we eerst douchen in het Hoeckse. Dan kleden we ons aan pakken de krant en gaan ontbijten in het Hoeckse en nog steeds weten we het niet. Vanmorgen toen we wakker werden in het Hoeckse was er iets anders dan anders in het Hoeckse. Niet dat we het echt lijken te missen maar gewoon het gevoel dat er iets anders was laat ons niet los in het Hoeckse. Het is iets kleins iets wat we dus makkelijk over het hoofd kunnen zien in het weidse van het Hoeckse. Maar wel iets wat ons gevoel van wakker worden in het Hoeckse op een of andere manier lijkt te beïnvloeden. En toch lijken we niet te weten wat het nu is wat we missen en ook het afvinken van ons lijstje heeft geen effect in het Hoeckse. Als we eenmaal na het ontbijt buiten staan lijken we te weten wat er anders is in het Hoeckse deze vroege morgen. Het is na dagen waarin we werden gewekt door de regen die zachtje tegen ons raam tikte in het Hoeckse droog. Wat we dus hebben gemist in het Hoeckse was het geluid van de regen die zachtjes tegen het raam tikte. Zo kan een alledaags ding ons dus zo danig op een verkeerd spoor zetten dat we het missen maar niet weten wat het was wat we miste in het Hoeckse. Dit zal niet het enige zijn wat we missen als we opstaan in het Hoeckse maar wel het enige wat we nu kunnen benoemen. Want soms zijn dingen er dan wel niet meer maar kunnen we niet benoemen wat we daar nu aan missen in het Hoeckse.