Hoeckse maandag
En weer lijken we een week thuis hebben in het Hoeckse waar we langzaam en zeker lijken te wennen aan dit feit. Daarbij lijken we ook de weg naar kantoor langzaam maar zeker te vergeten in het Hoeckse. Wat op zich geen probleem hoeft te zijn als we maar een keertje proefrijden voor dat we weer echt naar kantoor gaan in het Hoeckse. Of dat in de voorzienbare toekomst zal zijn moet nog blijken nu alles om ons heen steeds onzekerder wordt in het Hoeckse. Waarbij we het meeste lijken op te zien tegen de aangekondigde avond klok voor het Hoeckse. Iets wat sedert de oorlog niet meer is voorgekomen in het Hoeckse maar waarvan er nu misschien weer gebruik van zal worden gemaakt. Of deze maatregel op zich enig effect zal hebben op het virus zelf blijft koffie dik kijken in het Hoeckse. Het is immer meer een moreel Apel dan een maatregel die zoden aan de dijk gaat zetten in het Hoeckse. Waar controle op de maatregel nu immers bijna onmogelijk is door het weidse landschap van het Hoeckse. Waar ook het afgelopen weekeinde hier en daar wel een feestje werd gevierd met meer mensen en minder afstand dan gewenst is in het Hoeckse. Of dat uiteindelijke een negatieve invloed zal hebben op de curve die geld voor het Hoeckse en omliggende gebieden moet dan wel nog blijken. Maar dat is op zich niets waarover we ons over op lijken te winden in het Hoeckse dezer dagen. Er is immer genoeg ander leed wat meer prioriteit lijk te hebben in het Hoeckse en daarmee zijn we nog wel even in de weer. Daarbij komt dat het huidige van voor naar achter beleid zijn volger wel heeft verloren in het Hoeckse. Waarbij er concreet een steeds grotere afstand lijkt te ontstaan tussen de burger en de overheid in het Hoeckse.