Hoeckse zaterdag
Begint met een klein zonnetje op het slaapkamerraam die ons uit bed lijkt te branden op dit vroege tijdstip. En dan te bedenken dat we nog een hele dag te gaan hebben in het Hoeckse, al vragen we ons hardop af hoe warm het wordt. Totdat er opeens uit het niets een donkere lucht zich meester maakt van ons deel van het Hoeckse, de twijfel staat toe. Zullen we eerst even op buienradar kijken voor we naar buiten gaan en daar de boel eens goed gaan verkennen in het Hoeckse. We hebben in ons hoofd al een heel plan en weten zeker dat het een mooie dag gaat worden in het Hoeckse. Gaan we dat alles verpesten door even op buienradar te kijken hoe we er de komende uren voorstaan in het Hoeckse. Datzelfde Hoeckse wat ons telkens weer weet te verrassen als alle voorspellingen weer eens niet uit lijken te komen. Want een buitje kan open trekken zonder dat er maar een druppel uit is gevallen in het Hoeckse of net andersom. De twijfel slaat dan toch weer toe zouden we het wel moeten doen kunnen we niet beter gaan voor uitstel in het Hoeckse. Al weten we van uitstel komt afstel en dan gaat het helemaal nooit meer gebeuren in het Hoeckse. Zo waren er pensionado’s in het Hoeckse die bij de eerste uitbraak van corona met pensioen zijn gegaan. Die daarna nooit meer hun fel begeerde afscheidsfeestje hebben gehad, nog een blijk van waardering in het Hoeckse. Of zij die zouden trouwen waar het huwelijk zoveel keren werd uitgesteld dat er uiteindelijk een definitieve breuk op volgde in het Hoeckse. Zijn er huizen gekocht en verkocht zonder dat er ooit een inwijdingsfeestje is geweest in het Hoeckse. En liepen we alleen op straat zonder een levende ziel te zien omdat het na negen uur in de avond was in het Hoeckse. Niet echt iets wat we van te voren hadden willen weten zodat we er op konden participeren in het Hoeckse.