Hoeckse zondag
Is weer terug naar af met weer een zooitje van alles zoals een weekeinde in het Hoeckse bijna altijd is en dat zullen we weten. Want ook al begint het droog op een gegeven moment zullen we ook de regen niet kunnen ontwijken in het Hoeckse. Dat dit al vroeg op de dag zal zijn ervaren we als we overmoedig na het eten besluiten een stukje te gaan lopen in het Hoeckse. Zodra we de woonwijk uit zijn en in de polder een aardig stukje hebben afgelegd klappen de sluizen open in het Hoeckse. En omdat we niet kunnen schuilen en dus overgeleverd zijn aan de elementen drijven we in korte tijd in het Hoeckse. Iets wat door de temperatuur niet echt zorgt voor op onthoud in het Hoeckse maar gewoon een beetje hinderlijk is. Gelukkig houdt het soppen in onze natte schoenen op zodra we deze omkeren en leeggooien in het Hoeckse. Misschien dat we dan ook even onze kleren moeten uitwringen voor we verder gaan in het Hoeckse. Maar we kunnen er ook voor kiezen om het natuurlijk te laten drogen in de zon in het Hoeckse. Ook al is de zon op dit moment ver te zoeken waardoor deze mogelijkheid eigenlijk direct uit lijkt te vallen in het Hoeckse. Wat betekend dat we uit de kleren moeten midden in de polder zonder dat te veel mensen ons zien in het Hoeckse. Het beste op dat moment is het gewoon doen en hopen dat het geen problemen geeft in het Hoeckse. Als we eenmaal aan het wringen zijn en gewoon ontbloot in het Hoeckse staan bekruipt ons een gevoel van vrijheid. En tevens bekruipt ons de vraag waarom we dit niet veel eerder hebben gedaan in het Hoeckse. Die vraag wordt al snel beantwoord als we in onze ooghoeken een gezin zien aankomen in het zwartgekleed lopend door het Hoeckse. En als dit gezin ons eenmaal spot in het Hoeckse lopen ze zonder enig voorbehoud zo de sloot in.