Hoeckse zondag
Is een koude in het Hoeckse en zorgt er niet voor dat we vlug uit bed willen komen op deze rustdag in het Hoeckse. Daarbij is vandaag ook de dag waarop we terug in de tijd gaan en weer worden geconfronteerd met regels. Regels waar we in principe niet op hadden gerekend omdat het allemaal beter zou worden in het Hoeckse. Nu het er steeds meer op lijkt dat we nog wel aan een of meerdere varianten van het virus vast zitten in het Hoeckse. Ons leven zal dus veranderen en niets zal nog lijken op wat het ooit was gedurende het verleden in het Hoeckse. Daarbij is er altijd wel iets wat verloren gaat in de vaart der volkeren in het Hoeckse en dat gaan we dan missen. Missen is een groot woord want twee generaties verder weet niemand meer wat we nu eigenlijk missen in het Hoeckse. Neem de tram en de Barendrechtsebrug voor de meeste van ons iets wat we ons niet herinneren in het Hoeckse. Vandaag zullen we ons waarschijnlijk over een paar jaar ook niet meer herinneren in het Hoeckse. Zoals we vanavond ook wel dingen zullen willen doen die niet meer kunnen in het Hoeckse. Maar die dingen konden toch al niet omdat het een rustdag is in het Hoeckse en dan is er weinig wat kan. Immers alles is al dicht en we kunnen al tijden nergens meer naartoe niet zoals vroeger toen er nog een theater was bij de suikerunie. Niet dat ik me dat kan herinneren maar gewoon gehoord ooit van een oude inwoner van het Hoeckse die het miste. Zo zal ook ik ooit wel dingen vertellen die niemand anders heeft meegemaakt in het Hoeckse. Het enige wat ik daarvoor hoef te doen is lang genoeg doorgaan met adem halen in het Hoeckse. Iets wat best een probleem kan worden aangezien we door het corona virus nu net op die plek worden getroffen in het Hoeckse.