Hoeckse zondag
De tweede kerstdag en dat betekend nog een keertje te veel eten en beleeft ja zeggen bij elke gang in het Hoeckse. Maar eerst moeten we onszelf uit bed zien te hijsen na twee dagen van veel te veel eten in het Hoeckse. Gelukkig hebben we onszelf aan kunnen zetten om te bewegen waardoor we de schade hebben kunnen beperken in het Hoeckse. Maar we willen ook wel een beetje feestvieren tijdens de feestdagen in het Hoeckse en nemen de schadelijke gevolgen voor lief. Al weten we dat we daarvoor de volgende week weer met goede voornemens zullen moeten komen in het Hoeckse. En door de recente maatregelen wordt dat nog best een opgave in het Hoeckse waar sporten even niet kan. Hierdoor lijken we bij elke stap die we vooruit willen doen en stap terug te doen in het Hoeckse waar dingen nu eenmaal anders zijn. Anders is nog niet verkeerd maar kan soms wel moeilijker zijn omdat het een extra stap vereist in het Hoeckse. Iets wat er altijd al was in het Hoeckse door de tijden heen en nooit een reden was om het op te geven. Tegen de kansen in ging men door en hield zich aan het voorgenomen plan voor het Hoeckse. Ook al betekende dat soms dat dingen gewoon nog een keertje moesten maar dan anders of beter in het Hoeckse. Daarvoor werd dan de handschoen weer opgepakt door een volgende generatie die ook zijn steentje bijdroeg in het Hoeckse. En zo zijn we geworden wat we vandaag dag zijn niet zonder de nodige obstakels te overwinnen in het Hoeckse. Gewoon keuzes maken en daar achter blijven staan ook al leek het doel soms ver weg te zijn in het Hoeckse. Volhouden en zorgen dat de reserves niet op waren voordat het doel werd bereik in het Hoeckse. Al lijkt de weg er naartoe soms onbegaanbaar en te zijn voorzien van omleidingen was er toch ons plan voor het Hoeckse.