Hoeckse dinsdag
Is weer een mistige dag in het Hoeckse waar de wereld weer heel klein is en we dus weer alleen op de wereld zijn. En ook al zijn we niet echt alleen door de dichte mist lijkt dat even wel zo voor de meeste van ons in het Hoeckse. Gelukkig werken we vandaag vanuit huis en hoeven we niet in de auto naar ons werk in het Hoeckse. Waar het niet overal goed verlicht is en sommige wegen best small zijn als je geen hand voor ogen ziet in het Hoeckse. Datzelfde Hoeckse is voor de meeste van ons ook op zijn best op de dagen waarop we de horizon met moeite kunnen vinden. Iets wat zorg voor een gevoel van onmetelijke vrijheid die ons heeft gevormd in het Hoeckse door de jaren heen. En kon het vroeger een dag duren om van de ene naar de andere kant van het Hoeckse te komen. Tegenwoordig redden we dat binnen een uurtje met de auto en 3 uurtjes met de fiets op een goede dag in het Hoeckse. Vandaag redden we dat simpel niet doordat we geen hand voor ogen kunnen zien en liever thuisblijven in het Hoeckse. Waar we ook genoeg werk hebben om de dag door te komen zonder verstoringen in het Hoeckse. Echter dan moeten we de telefoon uitzetten en de gordijnen dicht doen en ons verstoppen in het Hoeckse. Iets wat er niet in zit omdat de buren zich wel erg ongerust zouden maken over ons in het Hoeckse. En tevens de verhalen in het dorp zouden aanzwengelen als alles overdag dicht zou zitten in het Hoeckse. Geen actief blijft immers zonder reactie in de kernen van het Hoeckse waar men zich nieuwsgierig opstelt. En dus al gauw gaat kijken wat er bij de buren speelt als alles overdag potdicht zit in het Hoeckse dezer dagen.