Hoeckse dinsdag
Ook vandaag lijken we vol verwachting te kijken naar wat de dag ons gaat brengen in het Hoeckse na de regen van gisterenmiddag. Want toen we aan het einde van de dag naar huis mochten leken de sluizen te openen in het Hoeckse. Deze vroege morgen is het droog en we lijken dus het ergste te hebben gehad voor het Hoeckse. Dat zorgt ervoor dat we de dag beginnen met een lach en die zou wel eens een dag kan houden in het Hoeckse. Al weten we ook dat er niet veel voor nodig is om de lach van ons gezicht te halen in het Hoeckse. Gelukkig kunnen we zelf ook invloed uitoefenen op de negatieve dingen die voorbij komen in het Hoeckse. Waar de meeste dingen via een omweg altijd weer ons bureau weten te vinden gedurende een werkdag in het Hoeckse. Daarbij rijst regelmatig de vraag of er ook andere zijn die werken op kantoor op een gemiddelde werkdag in het Hoeckse. Want de stapel op ons bureau lijkt alleen maar te groeien en inmiddels de grote van een berg heeft aangenomen in het Hoeckse. Eentje die we straks alleen nog kunnen beklimmen met extra zuurstof omdat de lucht te ijl is in het Hoeckse. En dat voor het Hoeckse dat zo plat is als een boek en eigenlijk geen bergen of heuvels kent behalve een paar vluchtheuvels. Als we de dijken en de sporadische terp buiten beschouwing laten in onze zoektocht door het Hoeckse. Waar vroeger de kerk en misschien de watertoren het hoogste gebouw waren dat we zagen in het Hoeckse. Nu wordt de horizon hier en daar bepaald door reuze windmolens die vaak stil staan in het Hoeckse. Daarbij rijst de vraag ook waar blijft de energie op de dagen dat de molens wel draaien in het Hoeckse. Met in het achterhoofd het verhaal dat er te weinig capaciteit is op het electriciteitsnet in het Hoeckse.