Hoeckse zondag
Is alweer een koude dag en daarbij is het ook nog eens niet helemaal droog deze vroege morgen in het Hoeckse. Dat betekend dat we als we droog willen blijven dus ook niet naar buiten moeten gaan in het Hoeckse. Iets wat geen opgave hoeft te zijn op deze zondag die we toch al rustig wilde houden in het Hoeckse. Of dat ook betekend dat we vandaag dan ook gelijk helemaal niets gaan doen en in bed blijven in het Hoeckse. Al je diep in ons hart zou kunnen kijken hebben we gewoon het geduld niet om dat te doen in het Hoeckse. We zouden na een paar heel onrustig worden en ons geen houding meer weten te geven in het Hoeckse. Dat is dus de reden dat we eigenlijk niet goed weten hoe we rust moeten houden in het Hoeckse. We lijken gewoon altijd aan te staan en niet meer te weten hoe we uit moeten en even niets moeten in het Hoeckse. Al zouden we best een poging willen wagen en langzaam weer de rust willen nemen in het Hoeckse. Niets dat we ons gelijk willen omdopen tot zen boeddhisten en een hele dag zouden willen hummen in het Hoeckse. Zodat we weer een stukje dichter bij het binnenste van ons wezen komen in het weidse van het Hoeckse. Het zorgt er wel voor dat we ons afvragen wat er met de monniken van het Hoeckse is gebeurd die vroeger boerderijen hadden. Maar al jaren geleden lijken de boerderijen over zijn gegaan naar pachters en een klooster kennen we ook niet in het Hoeckse. Terwijl de eerste dijken werden gebouwd door noeste arbeid van deze monniken in het Hoeckse. Lijken ze op een gegeven moment opeens te zijn verdwenen in het Hoeckse toen het eiland niet meer groeide. Maar wat de reden was van dit plotselinge besluit en of de monniken ooit nog terug komen in het Hoeckse.