Hoeckse maandag
Leert ons eens te meer dat niets is wat het lijkt ook al begint de eerste werkdag droog en met een zonnetje in het Hoeckse. En dat is iets wat ons niet los zal laten de rest van de dag in het Hoeckse omdat het ons doet twijfelen. Die twijfel zit hem dan vooral in het feit dat we door de jaren steeds meer zijn gaan vertrouwen op anderen in het Hoeckse. Is dat voor het weer of het eten wat we dagelijks tot ons nemen zonder er vragen over te stellen in het Hoeckse. We lijken steeds meer afhankelijker te worden doordat we niet alles meer zelf doen in het Hoeckse. Daarbij maken we gebruik van de diensten of voorspellingen van anderen die dit gemak bieden in het Hoeckse. Echter verliezen we hierdoor zelf de vaardigheid om zelfvoorzienend te zijn op ons stukje van het Hoeckse. Iets wat wat tot aan vandaag niet als een obstakel zagen we hebben er immers veel gemak van in het Hoeckse. Waardoor we onszelf niet meer de vraag stelden wat we voor dat gemak zouden moeten inleveren in het Hoeckse. Onze focus lag immers op de tijd die we vrijmaakte doormiddel van het gemak wat we ervaren in het Hoeckse. Wat ervoor zorgde dat we andere dingen prioriteit gaven boven deze activiteiten in het Hoeckse. Terwijl er toch een samenhang bleek tussen die dingen en de activiteiten die we ondernemen in het Hoeckse. Niet dat deze inzichten er aan gaan bijdragen dat we vanaf nu de dingen anders gaan doen in het Hoeckse. We hebben immers de neiging te zoeken naar de makkelijke weg al betekend dat soms wat bochten afsnijden in het Hoeckse. Ook al weten we daarbij heel goed dat we de dingen niet kunnen afraffel zonder consequenties in het Hoeckse. Die consequenties weerhouden ons in veel gevallen voor het nemen van verkeerde beslissingen in het Hoeckse.
Geef een reactie