Hoeckse dinsdag
En diegene die zich vanmorgen hadden verslapen had het Hoeckse een verrassing in petto met een stevige regenbui. Zodat voor wie de douche vanmorgen geen haalbare optie was het resultaat meestal toch nog een nat pak was. Eigenlijk hadden de uitslapers vandaag de beste kaarten want na tien uur waren de meeste druppels al gevallen. En zo bleef de dag eigenlijk best aangenaam op een paar kleine buitjes na die makkelijk konden worden uitgezeten. Waardoor het buiten verblijven best te doen was in het weidse van het Hoeckse en daarbij was een tripje voor aardbeien inbegrepen. Waardoor het middag eten weer een feestje leek te zijn met de zomerkoninkjes op een verse witte boterham met een beetje suiker. Alleen was het eten met mate een eetentje met vrienden waarbij de hoeveelheid soms buiten proporties was. Maar wat te doen als de aardbeien zo zoet en groot zijn en net van de Hoeckse akker. Waar de regen alle aardbeien eigenlijk al had gewassen voor gebruik me het zachte en zuivere water uit de Hoeckse hemel. En bij elke hap leek die Hoeckse hemel elke keer weer een stapje dichterbij te komen. Waardoor een klein buitje eigenlijk slecht een rimpeltje was in een verder perfecte dag in het Hoeckse. En dat we daarbij soms een beetje meer op het brood legde dan eigenlijk gebruikelijk is. Valt weg in de momenten van geluk die dit op leverde in het weidse van het Hoeckse. Waar niemand lang stil lijkt te staan bij de dingen die niet zo gaan als eerder gedacht in het Hoeckse. Maar eigenlijk al zijn zegeningen telt om zo de momenten van geluk conserveert voor latere mindere dagen. Waarbij het leven in het Hoeckse zwaarder en moeilijker lijkt dan op een dag als vandaag. Een dag die we al met al niet gauw zullen vergeten en zullen koesteren en herbeleven in momenten van leegte in het Hoeckse.