Hoeckse dinsdag
Vanmorgen op de tweede dag van deze nieuwe week even getwijfeld of uit bed komen wel de juiste beslissing is in het Hoeckse. Waar alles lijkt te worden overheerst door een plaagdier welke buiten iets eten of drinken onmogelijk maakt. En dan wordt er gezegd dat je vooral rustig moet blijven en geen grote bewegingen moet maken. Maar hoe maak ik kleine bewegingen voor een diertje ter grote van mijn nagel die een angel heeft om mij te belagen als ik te grote bewegingen maak. Nu zou ik niet weten hoe het is om kleine althans voor dit plaagdier kleine bewegingen te maken. Elk gebaar wat ik maak in het hoeckse lijkt te groot een de kans dat ik wordt gestoken wordt als maar groter. Een dier kan je angst reuken en reageert daarop is een veel gehoorde verklaring. Maar een ding staat vast als ik een gebaar maak dat is het voor dit plaagdier een groot gebaar en wordt ik dan gestoken dan worden de gebaren alleen maar nog groter. Waardoor de kans dat ik nogmaals wordt gestoken nog groter lijkt te worden en daarmee hangt dus ook mijn beslissing samen om in bed te blijven vandaag. Want ik wil niet worden gestoken in het Hoeckse ik ben er ook niet om te worden gestoken in het Hoeckse. Ik wil net als dit plaagdier genieten in het Hoeckse zonder mij zorgen te hoeven te maken of ik wordt gestoken tijdens deze bezigheid. Uberhout heb ik het idee dat er ondanks de weidsheid van het Hoeckse iedere keer bewust gekozen voor de plek waar ik ook ben. Eigenlijk zou het plaagdier een klein gebaar moeten maken en mij laten genieten zonder iedere keer om heen te hoeven kijken in het Hoeckse. Zodat ik en het plaagdier beide naast elkaar kunnen blijven leven in het weidse van het Hoeckse.