Hoeckse dinsdag
Wakker worden zonder regen op het slaapkamerraam is iets waar we niet meer op hadden gerekend in het Hoeckse. Waar we ons immers al hadden ingesteld op de herfst met regen en harde wind en gure donkere avonden. Maar zo zie je dat alles zijn tijd kent in het Hoeckse waar alles in een nacht honderdtachtig graden lijkt te zijn geraaid. Zodat we vandaag weer een zonnige dag hebben met een voor dit jaargetijde een redelijke temperatuur in het Hoeckse. Zodat we toch een wat geleidelijke overgang krijgen naar ander weer in het Hoeckse. En omdat we hierdoor iets meer tijd krijgen om dingen tot een goed einde te brengen kan het resultaat alleen maar leiden tot een goed begin. Een begin waar we nog een hele winter over kunnen nadenken en aan het idee kunnen schaven. Om zo te komen tot een wel overwogen plan waarin alle zaken zijn geregeld en afgebakend. Niet omdat ander de losbandigheid zou toeslaan in het Hoeckse. Maar simpel omdat we graag in blokken denken, werken en genieten in het Hoeckse. Waarbij je bij het Hoeckse van bovenaf al gauw deze blokjes drang herkent is het voor diegene op maaiveld hoogte een ander verhaal. Zij zien de weidsheid zonder er bij stil te staan hoe deze weidsheid is ontstaan tussen de talrijke lanen van bomen en dijken. Alle lijnen in het Hoeckse lijken op uitgezette zichtlijnen die leiden naar de horizon of te wel het weidse. Waar een menig kunstenaar deze lijnen heeft proberen vangen in een canvas maar faalde. Lijkt het de boeren in het Hoeckse wel te lukken om een lijnenspel te maken wat ons de vrijheid verleent te wonen in het weidse van het Hoeckse. Zonder afbreuk te doen aan het gevoel van vrijheid die we ervaren in het weidse van het Hoeckse. Die vrijheid geeft ons ook de kracht om door te gaan als we eigenlijk niet meer kunnen in het Hoeckse.